หลากจิต

ประยูร เวชประสิทธิ์

ไม่อาจจะกล่าว
ว่าในความสาว
เธอสวยตรงไหน
สวยช่างจับใจ
ทั่วในเรือนร่าง
สวยอย่างชวนฝัน
ได้ แต่พร่ำเพ้อ
คนึงถึงเธอ
เฝ้าเพ้อทุกวัน
สุดจะเสกสรรค์
สุดพร่ำรำพัน
สุดพรรณนา
ฉันไม่รู้ได้ว่า
ตัวฉันรัก หรือถึงกับหลง
หรือเพียงประสงค์
จะชมความงาม
ยามปรารถนา
รู้เพียงแต่เธอ
นั้นน่าถนอม
เหมือนแก้วตา
และอยากได้มา
เป็นสมบัติ
ประหลาดใจจริง

ไม่อาจจะกล่าว
ว่าในความสาว
เธอสวยตรงไหน
สวยช่างจับใจ
ทั่วในเรือนร่าง
สวยอย่างชวนฝัน
ได้ แต่พร่ำเพ้อ
คนึงถึงเธอ
เฝ้าเพ้อทุกวัน
สุดจะเสกสรรค์
สุดพร่ำรำพัน
สุดพรรณนา
ฉันไม่รู้ได้ว่า
ตัวฉันรัก หรือถึงกับหลง
หรือเพียงประสงค์
จะชมความงาม
ยามปรารถนา
รู้เพียงแต่เธอ
นั้นน่าถนอม
เหมือนแก้วตา
และอยากได้มา
เป็นสมบัติ
ประหลาดใจจริง...