ใจน้อย

พรานบูรณ์

ใจ เธอหนอกระไรใจน้อย
ผิด ไป หน่อยแล้วเธอก็เคือง
ไม่เห็นเป็นเรื่องอะไรสักนิด
ใจ เธอ หนอกระไรไม่คิด
อย่าง ใด ไหน ผิด
ยับยั้งรั้งจิต
นิดเป็นไร
ใจ เธอหนอกระไรใจน้อย
เรา เคยคอยถนอมใจกัน
เสียแรง เคยมั่น
สัมพันธ์รักไว้
ใจ เธอหนอขอได้เป็นใจ
ผิด พลาด พลั้งไป
เธอ ครวญ อภัย ให้ แก่ รัก
นึกเสียดายเหลือ
เมื่อรักโรยรา
ไม่น่าจะหัก
แสนยากยิ่งนัก
กว่าจะรักกันได้
รักกัน ไม่ทันถึงไหน
จะจืดจะจางจะร้างกันไป
เธอปล่อยหัวใจ
ให้เลื่อน ลอย
ใจ เธอหนอกระไรใจน้อย
รัก จะคล้อยพลอยไปตามใจ
น้อยหรือเธอไม่อาลัยให้รัก
ใจ เธอหนอกระไรไม่หนัก
เหิน ห่าง ร้าง รัก
น่าน้อยใจนัก
หนอ ใจ น้อย
นึกเสียดายเหลือ
เมื่อรักโรยรา
ไม่น่าจะหัก
แสนยากยิ่งนัก
กว่าจะรักกันได้
รักกัน ไม่ทันถึงไหน
จะจืดจะจางจะร้างกันไป
เธอปล่อยหัวใจ
ให้เลื่อน ลอย
ใจ เธอหนอกระไรใจน้อย
รัก จะคล้อยพลอยไปตามใจ
น้อยหรือเธอไม่อาลัยรัก
ใจ เธอหนอกระไรไม่หนัก
เหิน ห่าง ร้าง รัก
น่าน้อยใจนัก
หนอ ใจ น้อย...