ตราบสิ้นลม
ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์
ฟ้าประทานรักมาให้พี่
แล้วใยหนอไม่ปรานี
สาปพี่ให้ช้ำระทม
พรากน้องไปไกลร้าวใจเหลือข่ม
รักเลือนเหมือนลม
โชยไปไม่หวนคืนมา
ฟ้าประทานน้องมาให้พี่
กรรมเก่านั้นเฝ้าราวี
สุดที่จะหมองอุรา
แต่นี้คงตรมชู้ชมไกลตา
หนาวในวิญญา
คอยแต่ผวาฝันหาดวงใจ
น้องเอยน้องรู้หรือเปล่า
ว่าพี่ปวดร้าวระทมขมขื่นแค่ไหน
ยามกินอาวรณ์
ยามนอนเร่าร้อนทรวงใน
ป่านฉะนี้ดวงใจ
น้องคงร่ำไห้โศกศัลย์
ฟ้าประทานรักเพียงผลาญพี่
นับวันหมองไหม้ทวี
อกพี่สุดช้ำรำพัน
ชาตินี้มีกรรมรักจำไกลกัน
นับคืนคอยวัน
จนกว่าฉันถึงวันสิ้นลม...
4457
หน้าส่วนตัว
