ทะเลระทม

ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์

ฉัน แว่ว เสียง เธอ 
เพ้อ ครวญริมทะเล แห่งนี้
รักร้างแรมไกล ไม่มีผู้ใดไยดี
มีแต่เพียงเสียงวจี รักเสียดสีให้ช้ำดวงใจ
เสียง คลื่น ระทม 
สาย ลมยังตะโบม ลูบไล้
ผิวน้ำทะเล จะตรมระบมเท่าไร 
ยังไม่เท่าฉันช้ำใจ รักจากไปทิ้งให้ระทม
หาด ทราย แห่ง นี้ 
รักไม่มี สิ้นเหลือเยื่อใยไว้ให้ชื่นชม 
ทะเลรักเอยรักเคยสุขสม
เหตุใดทิ้งใจให้ตรม รักต้องขื่นขม
ระทมดวงมาลย์
สูญ สิ้น รักไป 
เหลือ เพียง ความช้ำใจ ให้ฉัน
เห็นน้ำทะเล ก่อนเคยได้เป็นพยาน
ยังกลับต้องหมองจาบัลย์ เพราะเธอเท่านั้น
ทำลายรักสิ้น
หาด ทราย แห่ง นี้ 
รักไม่มี สิ้นเหลือเยื่อใยไว้ให้ชื่นชม 
ทะเลรักเอย รักเคยสุขสม
เหตุใดทิ้งใจให้ตรม 
รักต้องขื่นขมระทมดวงมาลย์
สูญ สิ้น รักไป 
เหลือ เพียง ความช้ำใจ ให้ฉัน
เห็นน้ำทะเล ก่อนเคยได้เป็นพยาน
ยังกลับต้องหมองจาบัลย์ เพราะเธอเท่านั้น
ทำลายรักสิ้น...