โอ้ความรัก
รวงทอง ทองลั่นทม
เขาหลับไปแล้ว
อย่างสมรัก
ทิ้งความทุกข์หนัก
เอาไว้ให้เรา คน เดียว
ดึกดื่นป่านนี้
สุดที่ จะแล เหลียว
พลัดบ้านมาปล่าวเปลี่ยว
จะ เหลียวไปพึ่งใคร
ถือโกรธโทษเขา
เรา ก็รัก
หมายใจ สมัคร
จะรักกันไป จน ตาย
ห่วงแต่ทางบ้าน
เหตุการณ์จะเป็น ไฉน
พี่น้องคงวุ่นวาย
ผู้ใหญ่ คง วายวุ่น
อยู่ บ้าน แสน จะเป็นสุข
หนุน หมอน นอนฟูกอ่อน ละมุล
จาก มา แสนจะหว้าวุ่น
เหมือนเนรคุณ
ผู้มีพระคุณเสียใจ
เริ่ม เสี่ยงทุกข์ออกอย่างนี้
แล้วต่อไปนี้
จะทุกข์ระทม เพียง ใด
อนาถใจนัก
ความรักนี่เป็น ไฉน
ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ
อยากกลั้นใจ
ตายเสียเลย...
3718
หน้าส่วนตัว
