สองเวลา

ศรัณย่า ส่งเสริมสวัสดิ์

ถึงแม้เรา จะห่างกันไป ฉันก็ไม่หวั่น
ถึงแม้เรา จะห่างไกลกัน ก็ไม่เหงาใจ
เพราะมีการบ้านที่ฝากกันทำ
ถ้าทำประจำจะมีผล ทางใจ
ก่อนจะนอน คิดถึงกันซักครั้งหนึ่ง
ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ
ตื่นขึ้นมา คิดถึงอีกซักครั้งหนึ่ง
เพียงแต่ใจซึ้ง ถึงคนที่ห่างไกลสายตา
สองเวลาก็พอแล้ว
ถึงแม้เรายังไม่อาจพบ พบและพูดจา
ถึงแม้เธอยังไม่กลับมา ก็ไม่สำคัญ
ไม่มีจดหมายก็ไม่เป็นไร
แค่มีจิตใจส่งมาทักทายกัน
ก่อนจะนอน คิดถึงกันซักครั้งหนึ่ง
ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ
ตื่นขึ้นมา คิดถึงอีกซักครั้งหนึ่ง
เพียงแต่ใจซึ้ง ถึงคนที่ห่างไกลสายตา
สองเวลาก็พอแล้ว
 
ไม่มีจดหมาย ก็ไม่เป็นไร
แค่มีจิตใจ ส่งมาทักทายกัน
ก่อนจะนอน คิดถึงกันซักครั้งหนึ่ง
ยิ่งถ้านอนฝันถึงกัน ก็ยิ่งขอบใจ
ตื่นขึ้นมา คิดถึงอีกซักครั้งหนึ่ง
เพียงแต่ใจซึ้ง ถึงคนที่ห่างไกลสายตา
สองเวลาก็พอแล้ว
คงจะพอแล้ว
สองเวลาก็พอแล้ว
คงจะพอแล้ว
สองเวลาก็พอแล้ว
คงจะพอแล้ว
สองเวลาก็พอแล้ว
คงจะพอแล้ว
สองเวลาก็พอแล้ว...