น้ำตาชาย
สมยศ ทัศนพันธ์
พี่ อัด อั้น ตื้น ตัน ดวง ใจ
จน กลั้น น้ำ ตา ไม่ ไหว
ต้อง ปล่อย ให้ ไหล ริน หลั่ง นอง
น้ำ ตา ต้อง ตก ใน
ดวง ใจ ร่ำ ร้อง
แขน เธอ ทั้ง สอง
อย่า คุ้ม ครอง ป้อง กัน
พี่ ขื่น ขม ระทม อุรา
ชั่ว ร้าย เลว ต่ำ ช้า
จง พิพากษา ลง โทษ ทัณฑ์
น้อง ลืม ถึง พี่ ทราม
สร้าง กรรม มหันต์
ขืน ใจ แล้ว หยัน
พี่ เลว ฉกรรจ์ ยัง เวทนา
น้อง เจ็บ แล้ว ยัง ไม่ จำ ใส่ ใจ
ยัง อภัย พี่ ได้
พี่ ปลื้ม จน หลั่ง ไหล น้ำ ตา
น้อง เฝ้า ปกปักษ์ พิทักษ์ รักษา
คน พล่า พรหมจารี
พี่ ทราบ ซึ้ง ถึง ใจ คน งาม
เธอ นี้ มิ เคย เหยียด หยาม
เธอ ไม่ ประณาม พี่ เลย สัก ที
เสีย ใจ ที่ ล่วง เกิน
แล้ว เมิน หน่าย หนี
ยับ เยิน ป่น ปี้
ด้วย มือ พี่ เธอ ยัง ให้ อ-ภัย...
2842
หน้าส่วนตัว
