หนีไม่พ้น

สุนทราภรณ์ เลิศ-ศรีสุดา

ช ดวงชีวัน โกรธเคืองฉันเรื่องอะไรจ๊ะ
ญ มาทำไม ออกไปให้ไกลดีกว่า
ช อรทัย ฉันมีผิดใดเล่าหนา
ญ อย่ามาพูดจา ถอยไป ถอยไป ให้ไกลตัวฉัน
ช แหมงอนจริงจริง พี่มาง้อหยิ่งจริงหนอ
ญ มีคนรอ ออกไปง้อเขาเถิดนั่น
ช  ดวงชีวี รักเธอไม่มีแปรผัน
ญ เบื่อคำรำพัน ทุกวัน ทุกวัน จนฉันระอา
ช อย่าโกรธเลยเชิญ หันหน้ามาฟัง
ไม่มีปิดบัง โปรดฟังเถิดหนา
ญ ดูซิ ดูนี่ ใครเขาให้มา
ขอถามทีว่า ผ้านี้ของใคร
ช ตอนกลางวัน หยุดงานฉันผ่านไปเห็นเข้า
แล้วพอตอนเย็น ก็เลยซื้อเอามาให้น่ะ
ญ แหมดีจริงเออ สวยจริงนี่เธอขอบใจ
แต่ยังอาลัย ช้ำใจ ช้ำใจ ใครเห็นใจเรา
ช อ้าว เป็นอะไร เหตุใดร้องไห้ใครทำเรอะ
ญ จงฟังคำ ก็เธอนี้ทำให้เศร้า
ช โอทรามเชย รักเธอไม่เคยให้เหงา
ญ อกตรมซมเซา เพราะเราๆ เก่าไปไม่งาม
ช รัก รัก รัก พี่ยังรักอยู่เสมอน่ะจ๊ะ
ญ อุ๊ย เพ้อ เพ้อ เพ้อ
อย่ามาละเมอเพ้อพล่าม
ช โองามทรามวัย ถึงจะเก่าไปก็งาม
ญ อย่ามาลวนลามเพราะเธอคิดทราม
ทำช้ำดวงใจ
ช เหตุใดยังเคืองฉันเรื่องใดกัน
แม่ชื่นชีวัน บอกฉันหน่อยได้ไหม
ญ ดูซิ ดูนี่ จดหมายผู้ใด
ฉันค้นมาได้ ใต้หมอนของคุณ
ช นี่ลายมือเธอ ที่เธอเขียนตอบกันฉันไงล่ะ
เขียนมานานวัน โอ๊ยสี่ปีมิควรเคืองขุ่น
ญ อ๋อคงเป็นจริง หลงลมโทษโกรธเคืองคุณ
โปรดจง การุณนะคุณ นะคุณ
ช สิ้นเคราะห์ไปที
ญ อ๋อเย็นวันวาน เลิกงานแล้วหลบไปไหน
ทำอะไร กลับมาถึงบ้านตีสี่
ช โธ่งานมันรุม สุมมีมากมายเต็มที
ต้องตรวจบัญชี งบดุลค้างปี บวกลบคูณหาร
ช แหมเจอพอดี สวัสดีครับนี่จดหมาย
ช เอ้า แล้วมาทำไมละเนี่ย
ชเจ้านายใช้มาเชิญอ่าน
เป็นอะไรหรือจึงไม่ไปทำงาน
ตั้งสิบกว่าวัน เสียงานเสียการเชิญชี้แจงไป
ญ อ้อ ไม่ไปทำงานแท้แน่จริงๆ
ต้องติดผู้หญิง แน่จริงใช่ไหม
ดูซิ ดูนี่ นั่นสีอะไร
ลิปติคดวงใหญ่ ใช่ไหมคนดี
ช โธ่เธอจงฟัง ญ อุ๊ย ไม่ฟังทุกอย่างแลเห็น
ช โธ่ ใจเย็นเย็น ญ ไม่เย็นแล้วละคุณพี่
ช โธ่ แม่ขวัญชีวา
ญ ไม่ต้องพูดจาพาที อยากตบคนดี
ช ขอที ขอทีเถอะครับ
ญ เอาซิเป็นไร
อยากตบคนดี ขอตีสักที อย่าหนีเลยคุณ
ช โอ๊ย...