ระทมรัก

สุภาภรณ์ เทียบเทียม

ระหว่างความรักและความต้องการ
มันคือสายธาร ศีลธรรม ประจำ ใจ
เป็นความชอกช้ำ กล้ำกลืนฝืน ในฤทัย
แต่เหตุไฉน ทำไมจึงต้องเป็นเรา
ใจเฝ้าแต่รักภักดีให้เธอ
ยังคงละเมอ เพ้อไปเมื่อยาม เหงา
ใครเลยจะรู้ หากเป็นเหมือน ใจของเรา
มีแต่อับเฉา รักเราเฝ้าแต่ระทม
โอ้ ความ รัก เอย
สุดเฉลย ใจเอยเหลือจะข่ม
ทั้งเจ็บทั้งช้ำ ปวดร้าวระบม
มีแต่ขื่นขม ระทมเปล่าเปลี่ยววังเวง
สูญสิ้นคนรักแล้วซิหนอเรา
ดูดูแล้วเศร้า ช้ำใจกับตัว เอง
เมื่อคิดถึงเขา ปวดร้าวและเหงาวังเวง
มีแต่บทเพลง เป็นเพื่อนปลอบความระทม
 
โอ้ ความ รัก เอย
สุดเฉลย ใจเอยเหลือจะข่ม
ทั้งเจ็บทั้งช้ำ ปวดร้าวระบม
มีแต่ขื่นขม ระทมเปล่าเปลี่ยววังเวง
สูญสิ้นคนรักแล้วซิหนอเรา
ดูดูแล้วเศร้า ช้ำใจกับตัว เอง
เมื่อคิดถึงเขา ปวดร้าวและเหงาวังเวง
มีแต่บทเพลง เป็นเพื่อนปลอบความระทม...