จนจริงไม่จนรัก

สุเทพ วงศ์กำแหง-สวลี ผกาพันธ์

ชน้องเอย น้อง พี่
น้องเป็นเพื่อนปลอบชีวี พี่นี้ยามจน
ญลำบากลำเค็ญโถเรานั้นอยู่กันสองคน
เรายากจนต้องจำฝืนทน ก้มหน้า
ชเหลียวดูห้องหับ หลับนอน
หัวใจสะท้อน พี่อ่อนละอาย
ญเราอยู่กันตามประสาถึงใครจะว่า ช่างใคร
พร้อมเราร่วม เรารักกันหนา
ถึงใครอิจฉาช่างเป็นไร
ชเราแสนจนค่นแค้นเหลือดี
ญจนหรือมีพี่กลัวฉันใด
ชกลัวน้องตรมขื่นขมฤทัย
ญตัวน้องไยไม่เคยคิดเลย
ชโอ้ใจเจ้างาม ล้ำเหลือจะเอ่ย
ญเราจนแต่เงินนะ พี่ เอย
ใช่ น้องเคย หม่น ดวง ใจ
ชชื่นใจพี่จริง ญมิทิ้งพี่ไป
ชเราจนแต่เงินนะ ชื่น ใจ
พร้อมแต่ รักเราไม่เคย จน
ชเถิบมาซิเธอ ญแน่ะเออซุกซน
ชกอดกันแก้จน ญแน่ะซนแล้วไง
ชพี่กอดเธอสักนิดเป็นไร
ญช่างไม่ละอาย แก่ใจ
ชจะต้องอาย ใครใครเพราะรักเราไม่ยากจน
ชเราแสนจนค่นแค้นเหลือดี
ญจนหรือมีพี่กลัวฉันใด
ชกลัวน้องตรมขื่นขมฤทัย
ญตัวน้องไยไม่เคยคิดเลย
ชโอ้ใจเจ้างาม ล้ำเหลือจะเอ่ย
ญเราจนแต่เงินนะ พี่ เอย
ใช่ น้องเคย หม่น ดวง ใจ
ชชื่นใจพี่จริง ญมิทิ้งพี่ไป
ชเราจนแต่เงินนะ ชื่น ใจ
พร้อมแต่ รักเราไม่เคย จน
ชเถิบมาซิเธอ ญแน่ะเออซุกซน
ชกอดกันแก้จน ญแน่ะซนแล้วไง
ชพี่กอดเธอสักนิดเป็นไร
ญช่างไม่ละอาย แก่ใจ
ชจะต้องอาย ใครใคร
พร้อมเพราะรักเราไม่ยากจน...