คอย

สุเทพ วงศ์กำแหง

ป่านนี้ดวงใจคงทุกข์โศกตรม
เฝ้าระทมซบหมอนสะอื้น
กล้ำกลืนสุดทรมาน
ป่านนี้คงร่ำแต่น้ำตานอง
ป่านนี้คงมองจะคอยพบพาน
ป่านนี้ซมซานแทบจะขาดใจ
ป่านนี้คงคอยนานแสนจะนาน
เหตุเพราะมารมาขวางกางกั้น
จากกันเป็นรอยอาลัย
ป่านนี้คงเพียงแต่หวังรอคอย
ป่านนี้เป็นรอยติดตรึงหัวใจ
เหมือนตกอยู่ใน อเวจี
โอ้ดวงใจเอ๋ย เคยชื่นฉ่ำ
ลิขิตขีดนำเพียงนี้
ซากรักเตือนใจจวบจนชีวัน
ไม่ขอลืมกันจวบจนชีวี
ฝากเพียงคำนี้มาตามสายลม
ป่านนี้ดวงใจคอยเหมือนพี่คอย
จะฝังรอยจารึกไว้มั่น
ไม่มีวันแปรยอมตรม
ชาตินี้มีกรรมกั้นรักเราไกล
จะขอครองใจให้เพียงชู้ชม
จะสุดระทมจะขอรอคอย

โอ้ดวงใจเอ๋ย เคยชื่นฉ่ำ
ลิขิตขีดนำเพียงนี้
ซากรักเตือนใจจวบจนชีวัน
ไม่ขอลืมกันจวบจนชีวี
ฝากเพียงคำนี้มาตามสายลม
ป่านนี้ดวงใจคอยเหมือนพี่คอย
จะฝังรอยจารึกไว้มั่น
ไม่มีวันแปรยอมตรม
ชาตินี้มีกรรมกั้นรักเราไกล
จะขอครองใจให้เพียงชู้ชม
จะสุดระทมจะขอรอคอย...