ฉัน ตรม ระทมหนักหนา ดู หรือโชค ชะตา เกิดมาอาภัพเหลือทน เหมือน ฝุ่น ละอองตามท้องถนน อาภัพ อับจน ความหวังมืดมน จนรักก็จาง ชีวิตแทบวาย จุดหมายเลือนลาง ญาติ มิตรเมินห่าง คิดไป คิดไป คิดไป อ้างว้าง เหลือ เกิน ไหว หวั่นร้าวราญหวั่นไหว ชีวิตก้าวผิดไป โทษใครเรามันไร้เงิน ไร้ เกียรติ เขาจึงเหยียดหยามกล้ำเกิน เพื่อนฝูงไม่มอง พี่น้องกลับเมิน เดินหนีร่ำไป ที่รักก็จาง ที่หวัง ก็ไกล ยิ่งคิด ครวญใคร่ น้อยใจ น้อยใจ น้อยใจ เพราะเรา ยาก จน...
1571
หน้าส่วนตัว
