กล้วยไม้

อารีย์ นักดนตรี-นิตยา บุญสูงเนิน

กล้วยไม้ ของเราแต่เก่าก่อน
อยู่ในดงในดอน เจ้าซ่อนช่อ
ซ่อนใบ ไกลภู่ไกลผึ้ง เจ้าอยู่
ถึงไหนๆ ใครจะเด็ดจะดมได้
เราไม่เห็นเลย ใครจะเด็ด
จะดมได้ เราไม่เห็นเลย
โอ้กล้วยไม้เอย น่าชื่นน่าเชย
เจ้าบ่เคยชอกช้ำ เช้าสายบ่ายค่ำ
ชื่นบ่ช้ำชอกเอย
เดี๋ยวนี้ ดูหรือกล้วยไม้
มาชูช่อชูใบ บานอยู่ใน กระเช้า
ลืมดงลืมดอน ที่เคยอยู่ก่อน
อยู่เก่า ภู่จะคลึงผึ้งจะเคล้า
เจ้าจะเฉาลง ภู่จะคลึง
ผึ้งจะเคล้า เจ้าจะเฉาลง
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
เจ้าไม่น่าเลยที่จะมาไหลหลง
เจ้าลืมสุมทุมพุ่มพง
ลืม ดง ดอย เอย

เดี๋ยวนี้ ดูหรือกล้วยไม้
มาชูช่อชูใบ บานอยู่ในกระเช้า
ลืมดงลืมดอน ที่เคยอยู่ก่อน
อยู่เก่า ภูจะคลึง ผึ้งจะเคล้า
ให้เจ้าเฉาลง ภูจะคลึง
ผึ้งจะเคล้า ให้เจ้าเฉาลง
โอ้ กล้วย ไม้ เอย
เจ้าไม่น่าเลยที่จะมาไหลหลง
เจ้าลืมสุมทุมพุ่มพง
ลืม ดง ดอย เอย...