สายัณห์พิศวาส
เนรัญชรา
แผ่นดินทองผืนนี้
มีฟ้าสดสีอาทิตย์สดแสง
เกาะแก่งงามตา
ภูเขาหาดงาม
ธารน้ำคลื่นลม
ประดับประดา
พรรณไม้สดสวย
ชีวิตสดใสตลอดเวลา
โส ภา ลาวัลย์
แผ่นดินเราพบรัก
ความรักฉ่ำหวาน
เกินหวานอ้อยตาล
จะเปรียบประชัน
ยามขมขึ้นมา
คงขมกว่ายา
แบบอย่างเดียวกัน
กระนั้นก็ยังมุ่งหวังมีรัก
ประดับชีวัน
มัน หวาน ติดใจ
มัน หอม ติดทรวง
กว่าปวงความหอมอะไร
ฉันจึงมีรัก
ด้วยมันมีรสแปลก ไป
รักแล้วต้องลืม
กว่าคำปวดร้าวปวดใจ
ไม่มีอยู่ใน
หัวใจเราสอง
ต้องลืม ต้องเลือน
แดดรอน ๆ ลับฟ้า
โปรยแสงอ่อนล้า
ยินเสียงปักษากู่กลับรังเรือน
อาทิตย์อาจลาแต่สายัณห์นั้น
จะกลับมาเยือน
ความรักแห่งเรา
จะรุ่งอรุณตลอดปีเดือน
เรือง แสง ตลอด ไป...
2317
หน้าส่วนตัว
