เสียงสะอื้นจากสาวเหนือ

เรียม ดาราน้อย

โอ้ พอกันที เมืองหลวง
 เมือง ที่เป็น เหมือนบ่วง
 ผูกรัด มัดทรวง สาวเหนือ
 เพิ่งจะฮู้
 ด้วยหู ด้วยตา ถึงเชื่อ
 ว่า คนเหนือ
 แม่นแล้ว คือเหยื่อ คนกรุง
 โอ้ ดูหรือ คนเมืองใต้
 ฮัก บ่ทัน เท่าไหร่
 หัวใจ ร้ายดั่ง กับยุง
 สูบ เลือดกิน
 สิ้นรส สิ้นคาว บ่ยุ่ง
 โอ้ คนกรุง
 รักไผ บ่เคย แม่น จริง
 ลา แล้ว โอ้เมืองสวรรค์
 เมือง ที่ฉัน ช้ำชอก
 เมือง หลอกลวง ผู้หญิง
 ลา แล้วคน แห่งเมืองใจสิงห์
 คงนึก ว่าสาว เวียงพิงค์
 เป็นคน บ่มี หัวใจ
 โอ้ พอกันที เถิดหนา
 ต้องคืน สู่เฮือน เหมือนว่า
 สุดจะ หันหน้า พึ่งไผ
 กลับเวียงพิงค์
 สู่แดน แม่ปิง เชียงใหม่
 โอ้ ลาแล้ว เมืองใต้
 บ่ขอ เยี่ยมกาย กลับมา
  
ลา แล้ว โอ้เมืองสวรรค์
 เมือง ที่ฉัน ช้ำชอก
 เมือง หลอกลวง ผู้หญิง
 ลา แล้วคน แห่งเมืองใจสิงห์
 คงนึก ว่าสาว เวียงพิงค์
 เป็นคน บ่มี หัวใจ
 โอ้ พอกันที เถิดหนา
 ต้องคืน สู่เฮือน เหมือนว่า
 สุดจะ หันหน้า พึ่งไผ
 กลับเวียงพิงค์
 สู่แดน แม่ปิง เชียงใหม่
 โอ้ ลาแล้ว เมืองใต้
 บ่ขอ เยี่ยมกาย กลับมา...