29 ธันวาคม 2545 05:51 น.
เพียงออ
ฟ้าร่ำไห้ไยหนาฟ้าจงบอก
ฟ้าถูกหลอกชอกช้ำใจหรือไรหนอ
หรือว่าหญิงกลิ้งกลอกบอกให้รอ
รอจนท้อก็ไม่มาฟ้าจึงครวญ
แต่แล้วฟ้าซาโศกโลกเริ่มสุข
ฟ้าลืมทุกข์โศกสิ้นไปมิให้หวน
แต่ดวงใจของฉันนั้นยังควรญ
หากเนื้อนวลห่างพี่นาทีเดียว
29 ธันวาคม 2545 05:41 น.
เพียงออ
ดาวดวงนั้นระยิยยับจับขอบฟ้า
ดาวดวงนั้นส่ายสายตาหาจอมขวัญ
ดาวดวงนั้นมิเลือนลางแม้กลางวัน
ดาวดวงนั้นคือฤดีของพี่เอง
10 ธันวาคม 2545 04:59 น.
เพียงออ
อยากจะเอ่ยเผยวาจาคำว่ารัก
แต่ต้องหักห้ามไว้ด้วยใจหมอง
อยากเอ่ยปากฝากใจให้เนื้อทอง
แต่นวลน้องมิเห็นใจให้เวลา
ก็แล้วไยไม่เปิดใจให้โอกาส
ให้พี่บอกนุชนาฏว่าปรารถนา
นี่กระไรหลีกไปเสียไกลตา
คิดแล้วพาชอกช้ำทุกค่ำคืน
หากว่าเจ้ารับฟังสักครั้งหนึ่ง
เจ้าไม่ซึ้งถึงความดีพี่ไม่ฝืน
พี่จะรักแม้จะช้ำสุดกล้ำกลืน
ขอขวัญยืนรับฟังครั้งหนึ่งพอ
หน้าส่วนตัว
582
