เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
ตอนที่ 3 : ยิงนกทีเดียวได้เป็นร้อยตัว หลังจากที่พวกเราสามตัวกำลังออกเดินทางไปพบท่านโจหัวหน้ากลุ่มเมาเซ ก็ได้พบกับท่านโจจริง ๆ ท่านโจเป็นหมาสีน้ำตาลอ่อน ๆ มีสีดำนิด ๆ ที่หลัง ตาสีน้ำตาลอ่อนดูมีพลัง เราตกลงกันเรื่องที่เราจะกบฏมนุษย์กัน ท่านโจจึงตกลงด้วยแต่ต้องมีค่าตอบแทนนิดหน่อย ข้าจะตกลงกับท่าน แต่ว่าท่านต้องไปเอาเหล้ามาให้ข้าก่อนนะ ท่านโจพูดขึ้น เราจะหาเหล้าได้จากไหนละ ผมถาม ในป่าทางตอนเหนือของเมือง หมาเซ มีร้านเหล้าอยู่ร้านหนึ่ง ตกลง ผมออกเดินทางไปยังป่าที่ว่านั้น ว่าแต่.. เราจะปล้นเอาเลยเหรอ เจ้าตาลถามผม คงต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น ผมตอบแบบไม่เต็มใจนัก ร้านนี้มีชื่อว่าร้าน มะเมาเพ่ (..โห..) เป็นร้านของมนุษย์ ติ๊ง เสียงกระดิ่งดังขึ้น หยุดนะ นี่คือการปล้น ผมโดดเข้าไปในร้านเป็นตัวแรก พวกเราไม่มีอาวุธอะไรมากนักนอกจากมีดที่เอามาด้วย กับปืนสั้นอีกตัวละกระบอก ยกมือขึ้น เอาเหล้าใส่ถุงสะดี ๆ เจ้าแซมสั่ง ..ด..ได้..ได้เลยเอ่อ.. เจ้าของร้านยอมเอาเหล้าใส่ถุงแต่โดยดี หยุดนะ ใครบางคนในนั้นพูดขึ้น ข้าคือ แม้ว ๆ หง่าว แห่งป่าตอนเหนือ แมวตัวหนึ่งเดินออกมา ฮ่า ๆ เจ้านี่นะหรือจะหยุดพวกเรา ผมถาม เปล่า ข้าไม่ได้มาหยุด อันที่จริง.. เจ้าแมวเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นมิตร ข้าอยากร่วมแผนการนั้นด้วย ข้ามีพวกอยู่ทางตอนใต้ของป่านี้ เจ้าแมวขอเข้าร่วมแผน ก็ได้ ถ้าเจ้าต้องการนะ ผมยินดีรับเจ้าเหมียวเข้าร่วมแผนการ ข้าชื่อ ด่าง และนี่ ตาล กับ แซม ผมแนะนำตัวพวกเรา ออกเดินทางกันเถอะ ยังไงเราก็ได้เหล้ามาแล้ว แซมออกความเห็น โอเค ไปกันเลย ผมเดินนำหน้าไป ขณะเดินทางผมถามเจ้าแม้ว ๆ หง่าว ว่าไปรู้ข่าวมาจากไหน เจ้าแม้ว ๆ หง่าวจึงอธิบายว่า กลุ่มทหาร ปุ๋ง ๆ คือกลุ่มของเจ้าแม้ว ๆ หง่าวได้เป็นมิตรกับกลุ่มเมาเซมานานมากแล้ว จึงคอยมาบอกข่าวเวลามีข่าวใหม่ ๆ เข้ามาในป่านี้ งั้นพวกเจ้า..ไม่สิ..พวกท่านก็รู้จักกับท่านโจใช่มั้ย ผมถาม ใช่ ข้าเป็นเป็นเพื่อนท่านโจ เจ้าแมวตอบ พวกเรา 4 ตัวเดินทางกลับไปเป็นเวลาหนึ่งวันเต็ม ๆ พอมาถึงที่อยู่ของกลุ่มเมาเซก็เอาเหล้าไปให้ท่านโจ ไงท่านโจ เจ้าแม้ว ๆ หง่าวกระโดดออกมาจากข้างหลังแซม ไงแม้ว ๆ หง่าว ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ท่านโจทำท่าดีใจ (กระโดดไปกระโดดมา) ข้าได้บอกพวกของข้าให้เดินทางมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วละ เจ้าแมวเอ่ยขึ้น ข้าว่าเดี๋ยวคงมาถึง เจ้าแมวหันหน้าไปมองข้างหลัง และแล้ว ม้าววววววแม้ววววเหมียววววฮู้ววว เสียงแมวเป็นร้อยดังขึ้น นั่นไง มาแล้ว ท่านโจพูดขึ้นพร้อมยิ้มเล็กน้อย กลุ่ม ปุ๋ง ๆ เดินมาด้วยอาการเหนื่อย ๆ เฮ้.. ไง.. เสียงกลุ่มปุ๋ง ๆ และกลุ่มเมาเซทักทายอีกฝ่าย ทหารของทั้งสองกลุ่มรู้จักกันดีเพราะเป็นมิตรกันมาตั้งแต่สมัยปู่ของท่านโจและแม้ว ๆ หง่าว ออกเดินทางไปที่อยู่ของท่านนายพลแบล๊คกันเลย ผมเดินนำมาและทุกคนจึงเดินตาม ติดตามตอนต่อไปเน่อ เหมียว ๆ และ โฮ่ง ๆ
เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
ตอนที่ 2 :การแยกตัวจากมนุษย์ ตอน2 หลังจากที่ไปหาเจ้านายของแซมมาเรียบร้อยแล้ว เฮ้ย แซม.. ผมเรียก อะไร แซมกำลังทำหน้าไม่สบอารมณ์ นายจะไปอยู่ที่ไหนละ ผมถาม ก็ต้องอยู่แบบนายแล้ว แซมตอบด้วยหน้าเศร้า ๆ เรา 3 ตัวคิดว่า ถ้าจะติดป้ายหรือไปบอกทีละบ้านจะไม่เป็นความคิดที่ดีแน่ เราจึงเดินทางไปพบท่าน แบล๊ค เพื่อจะบอกแผนการ และให้ท่าน แบล๊ค สั่ง ทางลูกน้องของท่านให้ไปทำแผนบางอย่าง (อ่านต่อไปนะครับ เดี๋ยวก็รู้) ท่านจะตกลงมั้ย ผมถาม อืม.. ขอเวลาคิดหน่อยนะ ท่านแบล๊คพูดพร้อมทำท่าคิดมาก ท่านจะว่ายังไงถ้าเราจะกบฏพวกมนุษย์เลย แซมถาม พวกท่านหัวรุนแรงนะนี่ ท่านแบล๊คตอบพร้อมกับยิ้มน้อยๆ ก็ได้ ข้าจะตกลง ท่านแบล๊คตกลงในที่สุด อีก 1 อาทิตย์ต่อมา ท่านแบล๊คกำลังรวบรวมพล (หมา) ให้มากที่สุด เอาละ จะถึงเวลาแล้วนะ ผมพูด ห้าสี่สาม..สอง.หนึ่งเอาเลย! ตาลนับถอยหลัง ทั้งที่ตายังมองนาฬิกาอยู่ บรู้วววว.. โฮ่งๆๆๆ..บรู้ววว ทหารหมากำลังปลุกมนุษย์ให้ตื่นขึ้น อะไรกัน เสียงมนุษย์ออกมาจากหลายบ้าน พร้อมคำถามที่เป็นคุณก็คงจะถาม พวกเราทนมามากพอแล้ว พวกมนุษย์ ท่านแบล๊คพูดขึ้นพร้อมกับยืนสองขา (แถมไม่พอ ยังเอาผ้ามาพันหัวอีกต่างหาก) มนุษย์แทบจะทั้งหมดออกจากบ้านมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ออกมาก็ดีแล้ว ผมพูดเสียงดังฟังชัด (สะเมื่อไหร่) ข้าจะยึดเขตแดนของพวกเจ้าไปบ้างอย่าว่ากันนะ เจ้าพวกมนุษย์ ท่านแบล๊คพูดขึ้น มนุษย์บางคนก็เป็นลม บ้างก็วิ่งหนีเข้าบ้าน มีเหลือที่ไม่กลัวอยู่เพียงน้อยนิด เอาเลย.. จัดการ ท่านแบล๊ค (ที่เป็นผู้นำ) พูดกับผมพร้อมยกขาขึ้นเพื่อออกคำสั่ง โจมตี!! ท่านแบล๊คออกคำสั่ง (ขอเรียกว่านายพลนะ คงไม่ว่ากัน) เย่!!!.. โฮ่งๆๆ จัดการ เสียงเห่าดังขึ้นพร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของมนุษย์ สม!! ฮ่าๆๆๆ เจ้าแซมพูดกับผมเบา ๆ ใช่เลยพวก ผมพูดด้วยความสะใจ ตอนนี้พวกมนุษย์เริ่มจะเข้าบ้านกันไปเกือบทั้งหมด เหลือเพียงพวกที่กล้าสุด ๆ ที่อีกเดี๋ยวจะกลายเป็นเนื้อมนุษย์เป็นชิ้น ๆ (คำเตือน.. เรื่องนี้ไม่ควรเล่าให้เด็กฟังก่อนเข้านอน) หลังจากที่ทำการทำร้ายมนุษย์ไปหลายรายก็ได้ยกทัพกลับ บ้างก็มีแขนมนุษย์ติดปากกลับมาด้วย (ทีนี้กระผมจะเตือนจริง ๆ แล้วว่า ห้าม คนขวัญอ่อนอ่านเป็นอันขาด) สวนใหญ่จะได้ชิ้นเนื้อมนุษย์สด ๆ กลับมาให้กินเล่นแก้เบื่อ จะไปหาใครมาร่วมด้วยช่วยกันอีกละ แซมถามผม ไปถามท่านนายพลดีมั้ย ตาลถามขึ้น (คงจำกันได้ว่าท่านแบล๊คเป็นนายพล) ตกลง ผมเห็นด้วยกับตาล พวกเรา 3 ตัวเดินทางไปพบท่านนายพลอีกครั้ง ท่านนายพลแบล๊คครับ ผมเรียก อยู่มั้ย? แซมถาม อะไรใคร.. ในที่สุดนายพลก็ออกมา อ๋อ..พวกท่านนี่เอง นายพลเดินเข้ามาหา ท่านนายพลครับ พวกเรากำลังมาขอคำแนะนำว่าจะหาใครมาช่วยพวกเราอีกดีครับ ผมพูดกับนายพล งั้นข้าจะแนะนำให้พวกท่านนะ ท่านายพลออกความเห็น ครับ ดีเลย ผมเห็นด้วยกับท่านนายพล ไปหาท่านโจสิ ท่านนายพลออกความเห็นให้ไปหาท่านโจผู้ เป็นผู้นำของทหารกลุ่ม เมาเซ (ชื่อตั้งได้ไงเนี่ย) ทหารของกลุ่มเมาเซเป็นทหารขี้เมาแต่เก่งพอสมควร มีความสามารถในการวิ่งอย่างนินจา แต่ละตัวจะมีนิสัยของตัวเอง คือไม่ชอบฟังคำสั่งใครแต่จำต้องยอม หมาของกลุ่มนี้ เวลาเดินธรรมดาจะเซไปเซมา แต่เวลาวิ่งจะเร็วมาก ชอบดื่มเหล้าที่เป็นของสำหรับหมา (ลองคิดดูนะว่าเป็นไง) ดีเหมือนกัน ทหารของท่านโจเก่งดีมากเลยรู้มั้ย ตาลเห็นด้วย ไปกันเถอะ ผมลาท่านนายพลและเดินทางไปยังเมืองหมาเซที่เป็นที่อยู่ของกลุ่มเมาเซ (ฟังเรื่องนี้แล้วอย่าเอาหมาไปทิ้งนะ นี่เป็นแค่เรื่องที่ผมแต่งขึ้นมา) ติดตามตอนต่อไปนะ จากผู้เขียน พูดถึงหมาแล้วนะครับ ผมไม่ใช่คนที่ไม่ชอบหมานะถึงได้เขียนเรื่องแบบนี้ ที่จริง หมาเป็นสัตว์ที่ผมชอบที่สุด แค่ว่าผมอยากจะเขียนให้มันต่างจากเรื่องอื่น ๆ ต้องการให้มันตลกนิด ๆ น่ะครับ (โหดไปมั้ย) เพราะงั้น กรุณารักหมากันเยอะๆนะครับ หมาของจริงไม่เป็นแบบที่ผมเขียนหรอก ท่านแบล๊ค:ขนสีดำ พันธุ์ลาบราดอร์ ผสม หลังอาน นิสัยชอบเล่นน้ำ หูตกเป็นรูปสามเหลี่ยม หวงอาหารและอ้วนหน่อย ๆ ตาสีน้ำตาลออกเทา ๆ ชอบกัดรองเท้าและชอบกินเครื่องในไก่ เวลายืนสองขาจะสูง 138 ด่าง (ผมเอง) :ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน ขนรอบดวงตาเป็นสีดำ หลังสีขาว หางดาบ นิสัย ชอบคิดอะไรไม่เหมือนตัวอื่น ๆ มีอารมณ์ขันนิดหน่อย ของชอบคือ ปลาเน่า หูตั้ง ตัวสูง 134 เวลายืนสองขา ตาล:ขนสีน้ำตาอ่อน ปากมอม ตาสีเขียวหางตก หูตั้ง นิสัยชอบคิดอะไรแปลก ๆ (แปลกกว่าด่างอีก) ของชอบคือ กระดูกวัว ตัวสูงเท่าพันธุ์บางแก้ว (แต่ไม่ใช่นะ) เวลายืนสองขาจะสูง 128 แซม:ขนสีเทา หูตั้ง หางชี้ฟ้า ตาสีเทาอมน้ำตาล ตัวสูงกว่าหมาทั่วไป ของชอบคือนกตาย นิสัยมักจี่ เวลายืนสองขาสูง 145
เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
ตอนที่ 1 : การแยกตัวจากมนุษย์ วันหนึ่งในฤดูหนาวที่หนาวจัด .ตึกๆๆ. หมาตัวหนึ่งวิ่งผ่านตรงไปที่ป่า และหมาตัวนั้นมีชื่อว่า แซม (หมาไทยแท้ ๆ ยังตั้งชื่อเป็นฝรั่งอีก อวนอีนอิบอ๋ายเอย(T_T) เจ้าแซมวิ่งไปในป่าแห่งหนึ่งที่เชื่อกันว่า เป็นป่าที่มีหมามาชุมนุมกันตลอดไม่ขาดสาย และคำที่มนุษย์ว่าก็เป็นจริงด้วยสิ พอเจ้าแซมวิ่งมาถึง ผมจึงวิ่งไปหาด้วยความสงสัย เพราะเจ้าแซมหน้ายังกับเห็นผีมา มีไรเหรอ ผมถาม ก..กก็ก็พวกคนนะสิ.พวกคนมันจะถางป่านี้ไปทำโรงแรมอะไรไม่รู้ด้วย เจ้าแซมพูดตื่น ๆ นายรู้ได้ไง ผมถาม นายน่ะไม่รู้อะไรหรอกนะด่าง (ชื่อผม) นายไม่มีเจ้าของนี่ เจ้านายข้ามันคุยกับเจ้าของโรงแรม อึม ๆ อยู่น่ะ ข้าได้ยินมันพูดกัน (โรงแรม อึม ๆ เป็นโรงแรมหนึ่งอยู่กลางเมืองหลวง) มันบอกว่าป่านี้มันไม่มีค่า เลยจะเอาไปทำโรงแรมแห่งใหม่น่ะสิ แซมพูดด้วยความโกรธ ข้าไม่ยอมหรอก เจ้าตาลเพื่อนผมอีกตัวพูดขึ้น ปล่อยไว้ไม่ดีแน่ ผมพูด เราคงต้องแยกตัวจากมนุษย์ และมาอยู่อย่างเดิมแล้วละ เพราะพวกมนุษย์น่ะ ..มันเลว.. เจ้าตาลพูด งั้นพวกเราคงต้องแสดงให้รู้แล้วสินะ ว่าเราพูดได้เหมือนคนและยืนสองขามาโดยตลอด ผมพูด จริงสิ.. มันคงถึงเวลาเปลี่ยนแปลงแล้ว เราทนมามากพอแล้วกับอาหารกระป๋องและอาหารเหลือของมนุษย์ แซมพูด (เพระแซมมีเจ้าของ จึงได้กินอาหารกระป๋อง อาหารเม็ด และอาหารเหลือ ) แล้วเราจะรวมพลยังไงดี สร้างประเทศหมาดีมั้ย ยึดประเทศไทยดีรึป่าว ตาลพูด นายคิดเกินไปแล้วตาล ผมพูดและรู้สึกขำ ๆ การยึดประเทศน่ะ พวกคนเค้าทำกันโว้ย ผมขำ งั้นเราไปบอกพวกมนุษย์เลยมั้ย ว่าเราพูดได้ ผมถาม เอาสิ แซมพูด พวกเราสามตัววิ่งออกมาจากป่า และเข้ามาในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เขียนป้ายไว้ดีมั้ย ตาลถาม เอาสิ ผมตอบ เราเขียนป้ายด้วยเลือดของเห็บ และขี้หูที่เราช่วยกันเอาออกมา (ถึงตรงนี้ผู้อ่านคงจะเริ่มคิดแล้วว่าผู้เขียนบ้า..) แต่ว่าคนจะเชื่อเหรอ แซมพูดขึ้น ไม่เชื่อมั้ง ผมพูด แต่เราเที่ยวไปบอกคนปากต่อปากเลยก็ได้ว่าเราพูดได้ ตาลพูดบ้าง จริงด้วย ผมเห็นด้วย ตอนนี้เห็บของเราและขี้หูของเราเริ่มจะหมดแล้วจากที่ช่วย ๆ กันหาดู นี่เห็บตัวสุดท้ายของนายแล้ว แซมพูดกับผม เราสะอาด แล้วละสิ แซมพูดขึ้น ไม่หรอก เรายังไม่สะอาด เรายังมีดินทรายเต็มตัวเลย ผมพูดพร้อม ๆ กับคิดว่า ทำไมผมมีเพื่อนที่ปัญญาอ่อนแบบนี้ เราตรงไปที่บ้านของแซมก่อนเป็นอันดับแรก นายก่อนเลย เพราะนายเป็นเจ้าบ้าน ผมพูด ก็ได้ ๆ แซมพูดอย่างไม่ค่อยจะพอใจ เจ้านายครับ แซมพูด อยู่มั้ย ผมถาม อะไร ๆ ใครน่ะ เจ้านายแซมเดินออกมา ผมเอง แซมไง อะไรนะ? เจ้านายถาม ผมเอง แซมเดินสองขาไปหา ..นนี่..นี่นาย เจ้านายพูด ใช่ครับ ผมพูดได้ เดินสองขาได้ และไม่ต้องการจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป แซมพูด อ๊ากกกก ผีหลอกจ้าาาาา เจ้านายของแซมร้องด้วยความตกใจ ใจเย็นครับเจ้านาย ผมไปทำไรเจ้านายหรอก แต่จะมาบอกว่าผมจะไม่อยู่กับเจ้านายอีกแล้ว แซมพูด รีบ ๆ ไปเลยเจ้าหมาปีศาจ เจ้านายพูดด้วยความกลัวมาก (เฮ้อ..) ผมกำลังคิดว่า ทำไมคนถึงกลัวสัตว์ที่พูดได้ขนาดนั้น??? (T_T) ติดตามตอนต่อไป (ไม่รู้ว่าจะออกเมื่อไหร่นะ นิสัยผมก็งี้ละ เบี้ยวบ่อย ๆ )
เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
Lovers
0 คน เลิฟเมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
Lovings
เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71 เลิฟ 0 คน
Lovers
0 คน เลิฟเมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71
Lovings
เมฆ....โฮ่งๆๆ หรือ รุสโซ พ่อมดระดับ71 เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
969
