15 มกราคม 2547 04:38 น.
เมจิคเชี่ยน
พระจันทร์ดูเศร้าๆในคืนนี้
ฟากฟ้ายามราตรี ดวงดาวนั้นห่างหาย
เหงาใช่ไหม~ในคืนที่ไม่มีใครมาทักทาย
ดาวข้างกายห่างหาย จันทร์เหม่อคอย
ชีวิตฉันขาดคนอยู่เคียงข้าง
แสนอ้างว้างเดียวดายเศร้า~เหงาหงอย
หากพระจันทร์ลาลับ ใจฉันคงดับเหมือนคนเหม่อลอย
รินน้ำตาหยดย้อย บทเพลงโศกสร้อยเริ่มบรรเลง
อาจดูว่าพระจันทร์เหมือนกับฉัน
ความจริงนั้นคือฉันคนเดียวที่~คว้างเคว้ง
คืนนี้จันทร์ไร้ดาว~พรุ่งนี้คงส่องแสงสุขสกาวครื้นเครง
ต่างกับฉันยังคงวังเวง~อยู่กับบทเพลงเก่าๆพร้อมเงาน้ำตา ....
เหะๆ ... แค่รู้สึกเหงาน่ะขอรับ
สรุปคือเพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่านน่ะ อิอิ
9 มกราคม 2547 02:27 น.
เมจิคเชี่ยน
ดั่งเทน้ำรดลงไปบนผืนทราย
ไม่มีความหมาย ไม่มีค่าอะไรทั้งนั้น
หัวใจเธอปิดผนึก ในส่วนลึกๆไม่มีใครมองเห็นมัน
กับคำตอบที่เธอให้ฉัน ไม่เข้าใจเธอทำอย่างนั้นเพื่ออะไร
จมอยู่กับความเศร้า เหงาเดียวดาย
ไม่ยอมรับน้ำใจจากคนรอบกาย มันดีใช่ไหม
ทุกวันที่ผ่าน แกล้งมีรอยยิ้มปกปิดความจริงข้างใน
หรือเหตุผลเพียงเพราะความเสียใจ กับอดีตที่ผ่านมา
คำตอบที่ฉันรู้จากความรู้สึก
ข้างในส่วนลึกลึก กลัวความจริงครั้งนั้นจะย้อนกลับมาหา
จิตใจจึงเยือกเย็นดั่งน้ำแข็ง ไม่รู้สึกรู้แสงเพียงเพราะว่า
เธอปิดกลั้นตัวเองเสมอมา
.................คิดไปเองทั้งนั้นว่า โลกนี้ไม่มีใครรักเธอจริง...
บางทีการเปิดใจยอมรับมนก็ดีกว่าการปิดกั้นนะขอรับ หุหุ
มีสาระวุ้ยวันนี้ ........
ช่วงนี้ขอแต่ง... แต่กลอนเปล่านะคร๊าบบ อิอิ 555
สุดหล่อไปแหละ แวบบบบบ
8 มกราคม 2547 03:00 น.
เมจิคเชี่ยน
ยอมปลีกตัวออกจากที่ตรงนั้น
เขาเองก็ให้ความสำคัญกับเธอไม่น้อยกว่า
แม้เส้นทางของฉันจะเต็มไปด้วยหยดน้ำตา
เพียงแค่เธอมีความสุขมากกว่า~ฉันยินดี
ได้ยินเสียงหัวใจร่ำร้องเพรียกหา
เจ็บปวดโรยรา~ไม่มีเธอแล้ววันนี้
ฝืนทนกลั้นไว้~ดีกว่าสร้างความหนักใจให้เธอคนดี
ลืมเถอะนะ คนผูกพันที่เคยมี~ไม่ต้องห่วงฉันคนนี้จะเป็นไร
สะกดกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่
น้ำในตาผู้แพ้เริ่มเจิ่มนองไหล
ชั่วชีวิตจะไม่ลืม ว่าครั้งหนึ่งเคยรักใคร
ลาก่อนนะ ~คนของหัวใจ
.........บันทึกเธอไว้ในซอกหนึ่งของความทรงจำ
*********************
ที่...น้ำในตามันไหลออกมาเพราะปลื้มใจ ...ที่เห็นมีใครดูแลหัวใจได้ดีกว่าฉัน
ที่...น้ำในตามันไหลออกมาเพราะตื้นตัน...ที่เขาคนนั้นให้ความรักเธอไม่น้อยกว่าฉัน
อิอิ เพ้อเจ้อไปเรื่อยน่ะ อย่าถือสาผมเลยเด้อ 555 ... แด๊กผัดไทยดีกว่า
6 มกราคม 2547 02:27 น.
เมจิคเชี่ยน
มองเธอด้วยแววตาเศร้า~เศร้า
ลึกลึกยิ่งปวดร้าวมากกว่าที่เห็น
เธอมีน้ำตา ฉันมียิ่งกว่าที่เธอเป็น
ความรู้สึกแตกกระเซ็น คนรักมองไม่เห็นหัวใจ
เพียงเขามาพูดว่ารักฉัน
ความสัมพันธ์ของเรา เกิดเป็นรอยร้าวไหว
เธอเสียสละให้เขาก้าวเข้ามา...เธอจากไป
เคยถามความรู้สึกฉันไหม
......... ว่าฉันรักใคร ในใจเสมอมา
ผิดหวังในตัวเธอ
เสียดายคำว่ารักที่เคยพร่ำเพ้อ ถวิลหา
ฉันไม่ใช่สิ่งของ เพียงแค่ใครร้องขอก็ให้ด้วยวาจา
ขอให้รับรู้ด้วยว่า ...เธอมีค่า~เธอคือจุดหมาย
..........และฉันก็ไม่ได้รักใครง่ายๆ อย่างที่เธอคิด
************
แง่งๆๆ .... ไม่ได้แต่งหลายวัน กลอนอาจดูแปลกๆไปหน่อย อิอิ
.... กว่าจะจบบทได้ คิดแทบตายห่าเลยขอรับ 555
.... อ่านๆไปเห้อขอรับ ผมเขียนให้อ่านก็บุญแล้ว(รึป่าว) โฮะๆๆ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเมจิคเชี่ยน
หน้าส่วนตัว
599
