18 มิถุนายน 2551 22:43 น.
เมา
สวัสดีดวงตะวันอันเจิดจ้า
บัดนี้เธอทอแสงกล้าท้าลมไหว
คงอบอุ่นยามแสงสาดทอไกล
เธอจะมีเวลาไหมได้เห็นดาว๛
เพราะตะวันต้องแผ่แสงส่องหล้า
ให้ดอกไม้โลกาท้าเวหาว
ตะวันคงเหนื่อยเพราะแสงนั้นพรั่งพราว
เกินกว่าดาวจะเอื้อมเชื่อมถึงเธอ๛
ดาวแสนห่วงตะวันอันอ่อนล้า
ถึงแม้นว่าไม่อาจพบบรรจบเสมอ
ซีกดวงดาวห่างตะวันเกินผันเจอ
ปล่อยดาวเผลอละเมอเพ้อระคน๛
ให้ตะวันเป็นสุขที่ทอแสง
ปรารถนาไม่เคยแคลงแกล้งสักหน
ดาวส่งใจหนุนให้ไกลกังวล
ขอได้ยลสิ่งฝันตะวันปอง๛
14 มิถุนายน 2551 02:11 น.
เมา
ขอบฟ้าไกลสุดหล้า ปรารถนา
แสนห่วงกังวลหา ค่ำนี้
เจ้าจะเหนื่อยโรยรา ฤาไม่
สุขทุกข์ใดเจ้าลี้ หลบได้อย่างไรฯ
คนละส่วนฟากฟ้า กั้นแดน
ความรักเอื้อมสุดแขน ไขว่คว้า
อยากจะกอดแต่แสน ไกลห่าง
อยากปลอบเจ้าไม่กล้า เพราะเจ้าสูงเกินฯ
หากเจ้าเหนื่อยหยุดบ้าง พักวาง
เจ้าอ่อนล้าตามทาง ที่สร้าง
หนทางอาจกีดขวาง อนาคต
อย่าหมดสิ้นแรงร้าง ต่อสู้ต่อไปฯ
หลังพายุฟากฟ้า งดงาม
ข้ามสิ่งกีดขวางตาม ผ่านพ้น
ภาวนาทุกโมงยาม ทุกเมื่อ
แสงสว่างส่องทางล้น เผื่อเจ้าดวงใจฯ๛
12 มิถุนายน 2551 00:39 น.
เมา
เพราะว่ารักไม่เคยเผยคำใด
เพราะไม่เคยมีเธอใกล้ให้ห่วงหา
เพราะว่าเธอไม่มีฉันในสายตา
เพราะรู้ว่าโง่เง่างมจึงตรมใจ
ฉันไม่เคยปรารถนาอะไรอื่น
แม้ถึงฉันจะขมขื่นยืนสู้ไหว
เพราะว่าฉันไม่เรียกร้องขออะไร
คงเพราะใจฉันเย็นชาด้านหน้าทน
รักเพราะรักเกินแกล้งแสร้งคำหลอก
แม้ช้ำชอกเก็บคำจำสักหน
แม้นไม่ได้ชิดใกล้ใครสักคน
ปล่อยใจวนเวียนว่ายในมายา
อยากรู้จริงความในหัวใจเธอ
แกล้งปรนเปรอคำหลอกให้ตามหา
หรือว่าเธอจริงใจในอุรา
หรือเพียงว่าฉันโง่กว่า...โปรดบอกที
5 มิถุนายน 2551 01:52 น.
เมา
เอมอกเอ๋ยปวดร้าว รอนรอน
ราวรักหักขาดตอน ห่อนไห้
พบพรากจากเจียนจร ใจห่าง ร้างเฮย
ไปกลับลับตาไร้ รวดร้าวเฝ้าถวิลฯ
ยินเสียงเรียงเรียกล้า ร้างลา
กลืนเจ็บเก็บน้ำตา ขอดแห้ง
ลืมภาพตราบติดตรา ตรึงก่อน ย้อนเฮย
หวั่นชิดมิตรเพียงแสร้ง ซ่อนเร้นเช่นสหายฯ
คลายสุขทุกข์เคลือบคล้าย ครางครวญ
ร้อนเร่าเร้ารัญจวน ขาดสิ้น
หากรักหักบ่หวน คืนกลับ ลับเฮย
โดดเดี่ยวเดียวดายดิ้น ดับได้ใจตรอมฯ
ยอมให้ไฟดับแล้ว สิ้นทรวง
หลงหลอกบอกภาพลวง เหล่าสร้าง
เหลือทิฐิมิทวง คำเก่า เล่านา
ไฟมอดปลอดภัยร้าง เรื่องเศร้าเก่าค้าง คาเอยฯ
* * * * *
หน้าส่วนตัว
940
