10 มิถุนายน 2547 10:07 น.
เม็ดซายน์
พรุ่งนี้ฟ้าคงสดใส
พรุ่งนี้หัวใจคงสนุกสนาน
พรุ่งนี้คงไม่ทุกข์เหมือนวันวาน
พรุ่งนี้อาจพบพานสิ่งดี-ดี
พรุ่งนี้คงมีใครมาเติมแต่ง
ใจที่ว้าแหว่งอาจสุขจนล้นปรี่
พรุ่งนี้หัวใจอาจยินดี
พรุ่งนี้คงจะมีคนของใจ
พรุ่งนี้คงเป็นดังที่หวัง
พรุ่งนี้เป็นพลังแห่งฝันใฝ่
พรุ่งนี้ที่ใจรอนแรมไป
พรุ่งนี้ที่แสนไกลที่เฝ้ารอ
วันนี้ท้องฟ้าอาจดูสดใส
แต่หัวใจของฉันมันร้องขอ
ขออะไรบางอย่างที่เฝ้ารอ
ที่เพียงพอมาเติมให้เต็มใจ
วันนี้ฉันเหว่ว้าและแสนเหงา
ยังคิดถึงแต่เรื่องของเราเธอรู้ไหม
วันนี้ยังเหมือนทุกวันไม่เปลี่ยนไป
วันนี้หัวใจยังอยู่กับเธอน่ะคนดี
ได้ยินเสียงฉันบ้างไหม
เสียงของหัวใจที่อ่อนล้าเต็มที่
มันกำลังหมดแรงลงและเต้นช้าเต็มที
ทำไงดีฉันคนนี้ต้องทำไง
พยายามตัดใจตั้งหลายหน
พยายามไม่สนไม่ไม่ไม่
พยายามไม่มองไม่ใส่ใจ
พยายามทุกครั้งไปเมื่อเจอเธอ
พยายามไม่ยิ้มไม่พูดจา
พยายามหลบหน้าเธอเสมอ
พยายามไม่ทักเวลาเจอ
แต่ยังไงยังรักเธอไม่เปลี่ยนไป
เพื่อนคนนึงเคยบอกกับฉันว่า
ต้องปล่อยให้เวลาพาฉันไปพบคนใหม่
แล้ววันนั้นฉันจะลืมเธอได้หมดใจ
แต่วันนั้นคือวันใหนช่วยบอกที
ฟ้าส่งเธอมาให้ฉันได้รัก
แต่กลับทำให้ฉันอกหักไปซะนี่
หรือเพียงฟ้าส่งเธอมาเพื่อเป็นครูผู้แสนดี
สอนฉันคนนี้ให้รู้ว่ารักเป็นไง
ฟ้าคงลืมส่งคนที่รักฉัน
ฟ้าแกล้งกันแกล้งทำให้ฝันใฝ่
ไม่มีแล้วคนที่เดินเคียงข้างกันต่อไป
ต่อจากนี้หัวใจคงเดียวดาย
5 มิถุนายน 2547 21:43 น.
เม็ดซายน์
บอก..กับตัวเอง...เสมอมา
ย้ำกับตัวเอง.ว่าต้องผ่าน.มันไปให้ได้
อย่าคิดมาก...กับเรื่อง.ที่ผ่านไป
ต้องทำใจ.ยอมรับ...กับสิ่งที่มี
หลับตาลง..พร้อมน้ำตา.อันร้าวอุ่น
และความคิด..ที่หมกมุ่นจนล้นปรี่
จมอยู่ใต้..แสงจันทร์..ยามราตรี
เพื่อหวังว่า.พรุ่งนี้จะเปลี่ยนไป
แต่ทุกครา..ที่ฉันลืมตาตื่น
วันก็คืน.น้ำตาที่รินไหล
พรุ่งนี้..ที่เหมือน..ว่าแสนไกล
แต่พรุ่งนี้.พรุ่งไหน.ก็ไม่มี
กอดตัวเอง..แล้วนั่ง..ร้องไห้
จะมีใคร..เข้าใจ.ฉันบ้างนี่
ไม่เชื่อแล้ว.ฟ้าจะรุ่ง..วันพรุ่งนี้
เพราะทุกที.พรุ่งนี้..ไม่เปลี่ยนไป
จนวันหนึ่งเธอได้.เดินเข้ามา
เธอเปลี่ยนคนไม่มีค่าให้สดใส
เธอมาเปลี่ยนทุกเรื่องร้าย.ที่ฝังใจ
แล้วมอบความหวังดีให้..ห่วงใยเติม
ขอบคุณ!!!ที่ฟ้า.ยังเห็นฉันมีค่า
ขอบคุณฟ้า!!!.ที่ส่งเธอ.มาช่วยเสริม
ขอบคุณเธอ!!!.ที่เปลี่ยนฉัน.จากคนเดิม-เดิม
ขอบคุณรัก!!!ที่เธอเพิ่ม.ให้ทุกวัน
ฉันเชื่อแล้วฟ้าจะรุ่ง.วันพรุ่งนี้
เชื่อเพราะมีเธอเคียงข้าง.ร่วมทางฝัน
ไม่มีแล้วน้ำตาใต้เงาจันทร์
มีแต่ฉัน.และคืนวัน.ที่สุขใจ
เรื่องราว.ที่ผ่านมาเริ่มจางหาย
ความเครียด.เริ่มผ่อนคลาย..เป็นสดใส
พรุ่งนี้..ที่เคยคิดว่าแสนไกล
กลับผ่านมาอย่างสุขใจ.พร้อมกับเธอ
27 พฤษภาคม 2547 16:13 น.
เม็ดซายน์
ไม่ได้คิดว่าเธอนั้นจะใช่
แต่ทำไมวันห่างไกลใจคิดถึง
คือคนแรกที่ใจเฝ้ารำพึง
คอยฝันถึง........เมื่อเธอ.....ไกลสายตา
ถึงวันนี้เจอแล้วคนที่ใช่
คนที่ใจร่ำร้องและเรียกหา
คน-คนนี้ที่ไม่อยากจะจากลา
คือคนของสายตาและหัวใจ
เธอคนนี้คือคนแรกในใจฉัน
คือคนแรกที่ผูกพันจนหวั่นไหว
คือคนแรกที่คิดถึงยามเหงาใจ
คือคนแรกของหัวใจเสมอมา
ถึงวันนี้อยากขอบคุณสิ่งดี-ดี
ที่เธอมีและมอบให้เกินใฝ่หา
ขอบคุณสำหรับความจริงใจที่มอบให้ตลอดมา
และฉันคนนี้แหละหนา.......ขอสัญญา......
........ว่าจะรักเธอตลอดไป.....
22 พฤษภาคม 2547 23:06 น.
เม็ดซายน์
ไม่เข้าใจ.....ตัวเอง....อยู่เหมือน
ว่ามัน....รู้สึกอะไร.....กับเธอคนนี้
สับสนหัวใจ....คิดยังไง.....ไม่รู้สักที
หวั่นๆ....เพราะใจดวงนี้.....มันแปลกไป
แค่เพื่อน....หรือมากกว่า.....เพื่อนน่ะ
หรืออาจจะ.....ผูกพัน.....จนหวั่นไหว
หรือเพราะเรา....สนิทกัน.....จนเกินไป
จนฉันเผลอใจ....แอบคิด.....เกินเพื่อนกัน
ฉันคงเป็นฝ่ายผิด
ที่แอบคิด.....แอบมีใจ....แอบเพ้อฝัน
แอบรักเธอ.....มากกว่าเพื่อน....เข้าทุกวัน
ทั้งที่เธอ....คิดผูกพัน....แค่เพื่อนเกลอ..
14 พฤษภาคม 2547 18:24 น.
เม็ดซายน์
- - เป็นได้แค่เพียงสิ่งมีชีวิต - -
ไม่มีสิทธิ์จะได้คิดได้แค่ฝัน
ต้องหมั่นเจียมตัวเองไว้ในทุกวัน
แค่เพื่อนกันอย่าได้คิดเป็นอื่นไกล
- - รู้ทั้งรู้เธอรักใครในตอนนี้ - -
ขอแค่มีเธอต่อไปจะได้ไหม
ไม่ขอเป็นมากกว่าคนข้างใจ
เก็บเธอไว้ในใจก็เกินพอ...........
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเม็ดซายน์
หน้าส่วนตัว
916
