31 มกราคม 2545 21:50 น.
เรวีนิติ
วันที 3 กุมภาพันธ์เวียนมาถึง
ใจคำนึงนึกถึงเขาเหล่าทหารหาน
ออกไปรบเพื่อปกป้องการรุกราน
รักษาฐานปกป้องกันดินแดนไทย
ดอกป๊อบปี้สีแดงสดแทนวันนี้
ป้องภัยรีอย่างหาญกล้าไม่หวั่นไหว
ทหารผ่านศึกเสียชีพแขนขาไป
ทำเพื่อใครก็เพื่อเราให้อยู่ดี
อย่าลืมหนาแนวหน้ายอมเสียชีพ
เราต้องรีบช่วยเหลือไม่หน่ายหนี
เราแนวหลังช่วยได้คือซื้อป๊อบปี้
เป็นหน้าที่ควรทำถ้าเป็นคนไทย
(วันที่ 3 กุมภาพันธ์ วันทหารผ่านศึก)
31 มกราคม 2545 10:19 น.
เรวีนิติ
ชีวิตคนเรา.....เหมือนข้าวที่เกี่ยว
เกี่ยวได้ในนา.....แล้วชาวนาก็คัดเลือกไว้
ข้าวเลวเก็บแล้ว.....โยนทิ้งไฟ
ข้าวดีก็เก็บ.....ไว้ใช้เป็นอาหาร.....ประทังชีวา
ชีวิตคนเรา.....เหมือน.....ปลาใหญ่น้อย
ว่ายติด.....แหอวน.....ปลาไหนดีควรล้วนคัดเลือกมา
ปลาเลว.....นั้นแยกโยนทิ้ง.....ธารา
เหลือไว้เพียง.....แต่หมู่ปลาที่มีคุณค่า.....หล่อเลี้ยงชีวี
ชีวิตคนดี.....แม้มี.....ทุกข์ยาก
ลำบาก.....ลำบน.....ชีวิตบางคนต้องทน.....สุดฝืน
แต่ชีวิตหน้า(เกิดใหม่).....สุดแสน.....ยั่งยืน
ที่ร้าย.....จะกลายร่มรื่น.....ชีวิตขมขื่น.....จะชื่นชมเอยฯ
30 มกราคม 2545 19:26 น.
เรวีนิติ
แสงอรุณยามเช้า.....พาให้เราสดชื่นหัวใจ
อรุโณทัย.....ของวันใหม่.....นำความหวังให้
แสงตะวันสุกใส.....ดังชีวิตใหม่
เฝ้ารอในยามกล้ำกลืน.....มืดมน
เราคอยเธอ.....ยิ่งกว่าคอยสุริยา
กว่ายามคอยแสงอรุณเบิกฟ้า
เราคอยเธอ.....ยิ่งกว่าคอยวันใหม่
เหมือนกับเธอ.....คือ.....ผู้ให้ชีวิตเรา
แสงจันทร์.....ส่องฟ้า.....บนนภาในยามค่ำคืน
ดาวเดือนน้อยใหญ่.....ทั้งใกล้ไกลพาใจชื่นฉ่ำ
นภาไพศาล.....พาใจชื่นฉ่ำ.....อัศจรรย์ในความสุขใจ
เราคอยเธอ.....ผู้ประทานความชุ่มฉ่ำ
กว่ายามคอยแสงอรุณเบิกฟ้า
เราคอยเธอ.....พาสุขใจยิ่งกว่า
หมู่เดือนและดารา.....นภากาศอันงดงาม
คลื่นลม.....พายุ.....พาให้เราหวาดกลัวเพทภัย
ในชีวิตคน.....ต้องผจญ.....นานาทุกข์เศร้า
วุ่นวาย.....สับสน.....ชีวิตหมองหม่น
ต้องทนรอคอยความหวังเฝ้ารอ
เราคอยเธอ.....ผู้นำความสงบในใจ
ดั่งในสมรภูมิคอยหยุดรบ
เราคอยเธอ.....ผู้นำเอาสันติภาพมาสู่ใจเรา
ด้วยใจแน่นอน.....ซาบซึ้ง....ซึมซาบ.....และมั่นคง
ฉันยังคอย.....เธออยู่.....กลับมาหาฉันเถิด
30 มกราคม 2545 19:12 น.
เรวีนิติ
แม่รักลูกยิ่งสิ่งใด
ลูกวอนขออะไรแม่ให้ดังปราถนา
ชีวิตแม่พลีได้ทุกเวลา
รักไหนหนายิ่งใหญ่เท่ารักของแม่
โอ้แม่คือยอดสตรีเหนือใครทั้งปวง
แม่เป็นห่วงเป็นหวงเหล่าพวกลูกที่อ่อนแอ
แม้มีศัตรูร้ายจู่โจมคอยรังแก
ไม่ผันแปรโอ้แม่คอยป้องกัน
แม่ขอให้ลูกอย่าทำชั่ว
บาปเมามัวอย่าได้กลัวสู้มัน
อย่าหนีจงสู้สุดชีวัน
แม่เป็นประกันบาปมันจะพ่ายแพ้เอย
29 มกราคม 2545 18:57 น.
เรวีนิติ
ดูกี่ทีมองกี่ทีก็สวยสุด
สีสะดุดหยุดสายตาหลากสีสัน
สลับที่สลับสีสลับกัน
เด่นทุกวันนั่นก็คือธงชาติไทย
(ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย)
หน้าส่วนตัว
1554
