tiki

แวะดูอพาร์ตเม้นท์คุณหนู ลูกสาวหน่อย ขนเตาไมโครเวฟ ของ
เราที่เคยอยู่ในบ้านคุณแม่ พร้อม วิทยุ เครื่องเล็กๆขึ้นไปให้เธอ ดูเธอ
 นอนอ่านหนังสือสบายใจตามที่เธอต้องการในชีวิต แล้ว ก็จากลากัน
เพื่อจะมาดูแล ชีวิตของฉัน ห้องของฉันบ้าง
      แต่ก็แวะไปที่ร้านเน็ตใหญ่ริมถนน  จอดรถไว้ปากซอยฝั่งตรงข้าม 
เข้าไปสั่งพิมพ์งานกลอน จากหน้าเว็บไทยโพเอ็มดอทคอม หน้าละ 6 
บาท สั่งไปสั่งมา ค่าพิมพ์เข้าไปตั้ง 324 บาท อะไรกันนักกันหนา แต่ก็
คุ้ม เพราะพิมพ์เลเซอร็ได้คมสวยน่ารักน่าอ่านดี  เด็กๆ ลูกเจ้าของร้าน 
ปกติ ปิดตีหนึ่ง ไล่แขกกลับ แต่กับฉัน เธอบอกไม่เป็นไร เพราะไป
บ่อย     เสร็จงาน ตีหนึ่งครึ่ง บ๊ายบายลา ข้ามฝั่งมา ขับรถเข้าที่พัก
 หอบของกะรุงกะรังขึ้นไป  วันนี้ คุณไม่มีไม่มีคุณมาช่วยขนของนะคะ
         เข้ามาในห้องหน้า   เจ้าสุนัขของคุณสองตัว ไอ้ตัวใหญ่คับบ้าน
 ลาบราดอร์สีน้ำตาล ทำหูตูบ ตาตก  คงเฝ้าคอยคุณเหมือนเดิมละซี  
เจ้าตัวเล็ก เจ้าปั๊ก ตัวสีน้ำตาลเบจ น้ำตาลอ่อน หน้ามอมก็วิ่งจู๊ดหนีไป
หลบใต้โต๊ะทำงานคุณ
      ฉันวางของทุกอย่างไว้บนโต๊ะ เข้าไปดูโต๊ะอาหาร เรียบร้อยดี เก็บ
ล้างจานถ้วยนิดหน่อย ไม่มากเหมือนทุกวัน ชงกาแฟรอบดึก ตีหนึ่งครึ่ง
 ลูกสาวฝากทองม้วนที่เธอไปซื้อมาจากกาญจนบุรีเมื่อวันเสาร์มาให้
ถุงใหญ่ 
        นายหัวโมฮ็อค ยังคงยุ่งกับ Incubus  กับเกมยิงตัวประหลาดอะไร
ของเขาเหมือนเดิม  ฉันก็อาบน้ำ แล้วนั่งจัดเรียงหน้ากระดาษงาน ที่
พริ้นท์ มา ความสุข ความภูมิใจลมๆแล้งๆของฉันน่ะ ที่เด็กๆเค้าชอบว่า
 **จะเขียนให้มันได้อะไรขึ้นมากันนะเนี่ย..?*
    นานๆที  นายหัวเธอก็โผล่มา ทำบะหมี่ไข่ มั่ง หยิบขนมกินมั่ง ดื่มนม
อะไรของเธอวุ่นวาย  พอฉันไม่สนใจเลย เธอก็ว่า **จะเล่นคอมไหม ?*
           *จ้ะ* ฉันบอกเธอ แล้วก็หอบงานทั้งหมดมาหน้าคอมพ์เธอ 
       จากนั้น ประดาเรื่องราวกลอนอะไรสารพัดที่ตอบไปตอบมา ก็หล่น
พราวมาอยู่ในหน้าเน็ต เป็นเรื่องที่.....โอ๋ย โยว่ โหยว  337 เหรอ   โอ๊ย 
เหลือเชื่อว่าฉันเขียนกลอนใน thaipoem.com มาสามร้อยกว่าเรื่อง 
โหย ไม่น่าเป็นไปได้เล้ย  อะไรจะขนาดนั้น  ก็ปกติแต่ก่อนน่ะ กว่าจะ
เขียนได้เรื่องหนึ่งก็ยากเย็นเข็ญใจ
          ขอบคุณ http://www.thaipoem.com นี้จริงจริง
            ครูแรงจริง ส่งให้ฉันผลิตงานอะไรมาตั้งมากมายขนาดนี้ได้ไง 
ไม่น่าเชื่อสายตา  ก็ฉันมันนักกลอนซะที่ไหนล่ะ เหอ เหอ เหอ เหอ
          ขำดี
         แล้วจะเขียนให้ทราบทีหลังว่าเป็นนักอะไรกันมั่งอีก นอกจากนัก
เล่นเกมคอมพิวเตอร์  นักเขียนโฆษณาในอดีต  นักเขียนเรื่องสั้นใน
อดีต  นักท่องเที่ยวมัง....นักอะไรอีกล่ะ...นักเรียน ใช่สิ ชอบเป็น
นักเรียนมาก..