มณี ปัทมะ ตารา
เมื่อวานเป็นวันครบวาระแห่งการฉีดวัคซีนของน้องจุ๋ม สองอาทิตย์ที่แล้วทำวัคซีนรวมไปแล้ว แต่ให้คุณหมอมาทำวัคซีนรวมให้ที่บ้าน แต่เมื่อวานต้องพาน้องจุ๋มไปหาคุณหมอเพื่อทำวัคซีนกันพิษบ้า
เวลาถึงกำหนดทำวัคซีน หรือต้องพาไปหาคุณหมอ ต้องไม่กระโตกกระตาก เพราะน้องจุ๋มจะรู้ตัว และจะหายไปทั้งวัน อาหารก็ไม่ยอมมาทาน เมื่อวานก็เหมือนกัน อุตส่าห์เงียบๆแล้วเชียวน้า หายไปทั้งวันจนได้ กว่าจะมาก็เกือบมืด
ไวเท่าความคิด รีบพาน้องจุ๋มขึ้นรถแล้วขับไปหาคุณหมอที่คลีนิค ขึ้นรถก็เริ่มร้องใหญ่ พอเปิดเพลงบทสวดให้ฟัง เงียบเลย สงสัยจะซึมซาบ ถึงร้านหมอ ก็เอาขึ้นชั่งน้ำหนัก โอ้โห.....4 กิโล กับอีก 4 ขีด แมวอะไรกันเนี่ย
คุณหมอทำวัคซีนให้เข็มหนึ่ง แล้วอีกเข็มหนึ่งฉีดให้กันแพ้ยา เพราะน้องจุ๋มทำวัคซีนทีไร หน้าตา แขนขา ตัวบวมฉึ่งเลย คุณหมอฉีดยาให้ใต้ผิวหนัง น้องจุ๋มเก่งมาก ไม่ร้องสักแอะ แต่อุ้มไว้ก็กอดแน่นเลย บอกน้องจุ๋มแล้วไงว่า เหมือนมดกัด...เท่านั้นเอง
พอพากลับบ้าน ก็ร้องขออาหารทาน สงสัยจะหิวมาก ทานเสร็จก็นอน สงสัยจะเพลียยา คอยจับตัวน้องจุ๋มดูว่าตัวร้อนหรือบวมหรือเปล่า อือม...ตัวร้อนรุมๆ นิดๆ ก็เลยไม่ห่มผ้าห่มให้ เพราะเดี๋ยวความร้อนจะขึ้น หากไข้ขึ้น จนเช้ามาดูอีกที น้องจุ๋มสบายดี ตัวไม่บวมและไม่ร้อนแล้ว...โล่งอก...
รัก...น้องจุ๋มค่ะ
จาก แม่มณีเองนะ