tiki
๕ ตามที่ท่านขอให้ข้าพเจ้า เขียนเรื่องสั้นให้มากขึ้น ใส่โคลงกลอน
ให้น้อยลงไปในเล่มนั้น ข้าพเจ้า ก็ตอบท่านไปว่า
ด้วยจิตวิญญาณของข้าพเจ้าแล้ว กลอนทั้งหลายนี้หลั่งไหลมา
ราวทำนบกั้นน้ำพังทะลาย จึงเป็นความเป็นไปไม่ได้
ที่ข้าพเจ้าจะไม่นำโคลงกลอนอันเป็นจิตวิญญาณ ของข้าพเจ้า
ใส่ไปในหนังสือเล่มต่อไป ถึงท่านจะไม่ชอบ ถึงตลาด จะไม่ชอบ
แต่นี่มันตัวตนวิญญาณของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่มีสิทธิ์ทำเชียวหรือ
ท่านอาจารย์ พระครุฯ ท่านก็ เปรยว่า นี่แหละหนอ เปรียบเหมือน
สอนหนังสือสังฆราช แลสอนจรเข้ให้ว่ายน้ำ
( ไอ้เข้ก็ว่ายไปตามลำคลองเป็นพาลไปเสียอย่างนั้น_
อันนี้ข้าพเจ้าเติมเอาเอง)
วาแล้วข้าพเจ้าด้วยความดื้อรั้น ยะโส โอหัง พอสถานประมาณ
ก็แบก ต้นฉบับที่พิมพ์ชัดเจนแจ่มแจ้ง สอดไว้ในแฟ้มพลาสติค
สามแฟ้มใหญ่นั้นออกมาอย่างอหังการตามเคย วันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้
สัปดาห์หน้า เดือนหน้า
ต้นฉบับที่จะส่งให้ มือโปร ใกล้จะเสร็จแล้ว