ดาวอังคาs

ฉันและเธอ ก็ 1 ละอองชีพ ในระดับดวงตาแห่งจักรวาล อวัยวะเท่ากันไม่ต่างจากใคร สิ่งที่ทำให้คนแตกต่างกันคงเป็นเรื่องของข้างในซึ่งมีเอกลักษณ์และแผกกันไป อาจถูกควบคุมให้หมุนเดินตามกันไปตามพลังความต้องการของสังคมที่มาคอยดูแลในเรื่องบุคลิกภาพของมนุษย์ ใช่ซิ่! มนุษย์ก็เป็นสัตว์สังคมนี่
ฉันก็หนึ่งในนั้นที่พยายามเค้นสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา ให้โดดเด่น มิให้น้อยหน้าเป็นหนึ่งหรือส่วนหนึ่งในสังคม พยายาม พยายาม จนแล้วจนรอดก็เป็นอย่างที่เห็น แต่รู้ไว้เลยนะ ในความพยายามนั้นมันไม่ได้เพื่อตัวฉันเลย มิใช่ครอบครัว วงศ์ตระกูล หรือเพื่อนฝูงคนใดทั้งนั้น แต่พยายามเพื่อหนึ่งเดียว หนึ่งเดียวเท่านั้นที่ขับเร้าให้ฉันต้องทำ สุดท้ายฉันก็สอบตก....
รู้สึกว่าฉันอยากจะมีอวัยวะมากกว่าคนอื่นสักหนึ่งอย่าง สิ่งนั้นมันคงต้องเรียกว่า "เจตจำนงค์เสรี"  หากฉันสามารถบินได้ตามใจโดยกายภาพ ควบคุมโลกไว้ในมือเพียงตากระพริบ ดีดมือเปาะเดียวก็ได้สิ่งที่ต้องการ เพื่อมากำนัลคนรักของฉัน ตราบนั้นล่ะมัง เธอคงมองเห็นฉันบ้าง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน