พิมจะพักผ่อนก่อนก็ได้นะเดี๋ยวเย็นผมปลุก หลังจากที่ถึงบ้านพักซึ่งผมกำลังจัดแจงเก็บกระเป๋าเข้าที่
แล้วคุณไม่เหนื่อยเหรอขับรถตั้งไกล เหนื่อยไหมคะ เธอถามขณะที่ตาปรือและตั้งท่าเอนตัวลงนอนทั้งชุดเดินทาง
ไม่ครับ ไกลกว่านี้ยังขับมาแล้ว พิมนอนเถอะครับ สักหน่อยก็ยังดี เดี๋ยวผมปลุก
พูดยังไม่ทันจบแม่สาวน้อยก็โหม่งหมอนเอาหลับไปซะแล้ว... ดูเถอะ กระทั่งถุงเท้ายังไม่ได้ถอดเลย ผมยาวที่เคยถูกมัดรวบไว้ ตอนนี้สยายปิดหูปิดตา ผมบรรจงเอามือปัดให้เข้าที่ทาง เจ้าหญิงของผมยังคงหลับอย่างไม่รู้ตัว ผมนั่งมองเธออยู่นาน ยามเธอหลับ เธอเหมือนแมวเซาเชื่อง ๆที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู แต่ยามเธอตื่น ก็เหมือนแมวรั้นบ้างในบางที ผมอยากจะฉวยโอกาสนี้ หอมแก้มแดง ๆของเธอสักครั้งแต่ผมก็ต้องยับยั้งใจไว้ ยิ่งริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ ผมล่ะต้องรีบตัดใจเดินออกมา ก่อนออกผมห่มผ้าให้เธอด้วย

บินเดี่ยวหมื่นลี้ 12 ก.ย. 2548 09:53 น. - ID 36162