tiki

ศูนย์ฝึกอบรมธนาคารไทยพาณิชย์ อยู่ในมุม
สงบของหาดตะวันรอน เป็นตึกสี่ชั้น)
 .เป็นสถานที่สงบสงัดเงียบเหมาะแก่การฝึกอบรมเป้นอย่าง
ยิ่ง แต่ถ้าเทียบความหรูหราก็คงเทียบได้สักโรงแรมสอง
ดาว หรือ สามดาวไม่เกินนั้นแต่กระนั้นก็นับว่าเป็นสถานที่
อันเหมาะสม ราคาปานกลาง น่าพักดียิ่งแห่งหนี่งในกรณี
ที่มีงานหมู่กลุ่มที่จะสังสรรค์ปาร์ตี้ เทียบกับซีแซนด์หรือ
วิลล่านาวิน เจ้าเก่าพวกนั้น ก็สูสีกันพอไปไหว โดยเฉพาะ
อย่างยิ่งสำหรับการฝึกอบรมป้อนข้อมูลสาระ นับว่าดีที
เดียว(ไม่ได้สตางค์ค่าประชาสัมพันธ์ โฆษณาแต่อย่างใด
แจ้งไว้ล่วงหน้าก่อน เดี๋ยวจะถูกหาว่ารับเงินโฆษณามา
หรือไร)
       เจ้าหน้าที่ฝ่ายดูแลความเรียบร้อยออกมาต้อนรับ 
พร้อมด้วยสายตาประเมินสถานะภาพแขกได้อย่างทะลุ
ปรุโปร่ง (ไม่ปิดบังความรู้สึกทางสายตาเลย) เพราะคุณลูก
สาวเผอิญนุ่งกางเกงชาวเลกับเสื้อยืดไปหนึ่งตัวลากรองเท้า
แตะ ไป พอพอกับนายผมยาวลูกชายก็กระเซอะกระเซิง
ส่วนฉัน ในชุดผ้าถุง เสื้อยืด ดีที่มีเสื้อคลุมชุดเดียวกับถุง
ทับไปตัวหนึ่งพอดูได้กับเขาเหมือนกัน กะว่าไปถึงก็เข้า
ห้องนอนนอนเลย เพราะเห็นว่าฤกษ์งานเขา เจ็ดโมงเช้า
              
           เจ้าหน้าที่ตามหาห้องให้แล้วก่อนลาไปโดย
ทำท่าเป็นบ๊อสสสส์ แสดงฝากฝังกับพนักงานต้อนรับแล้ว
ก็หันมาพูดท่าทางดีขึ้นอีกหน่อยหนึ่งเมื่อรู้ว่าแขกที่มา
คนนี้เป็นน้องสาวแท้แท้ของเจ้าภาพเอง (แหะ แหะ)
       "พรุ่งนี้เช้าหกโมง เชิญลงมาทานข้าวต้มที่
ห้องอาหารนะครับ"
ฉันกล่าวขออภัยที่มาดึกดื่น อ้างเรื่องรถติด
(ก็ติดจริงๆก่อนทางเส้นก๋วยเตี๋ยวไทยพาณิชย์เอสซีบีพาร์ค
โน่นแน่ะ)  อันที่จริงก็ไม่น่าจะต้องไปขอโทษขอโพยท่าน
ผู้นั้นเลย เพราะแขกที่จองห้องกันไว้จะมาเวลาไหน สถานที่ 
ก็จะต้องชาร์จตามเวลาไปแล้วแน่นอน ท่าทางเขาดูอาการดี
ขึ้นที่แขกมีปฏิสันถาร ดูสีหน้าสีตาดีกว่าตอนเข้ามาถึง
          ยกกระเป่ากันเองขึ้นลิฟท์ตัวกระจิ๊ดริด ไปยังชั้น
ที่สามห้องที่พักเป็นห้อง 301 เคาะประตูกันอยู่นานญาติ
ทางฝ่ายพี่สะไภ้ พักอยู่ห้องหนึ่งแล้ว ก็ออกมาเปิดให้ เห็น
สภาพห้องก็ใช้ได้เป็นห้องแบบเดอลุกซ์ คือมีสองห้องนอน
ในห้องเดียว มีห้องน้ำหนึ่งห้องใช้ร่วมกัน ระหว่างสองห้อง 
ก็ยังดี ท่าทางจะเป็นห้องประหยัดมากกว่าจะเดอลุกข์ เพราะ
ตู้เย็นก็ใช้ตู้เดียวร่วมกัน ห้องน้ำก็ใช้ร่วมกันก็น่าจะ
ราคาประหยัดเหมาะแก่พนักงานธนาคารจะมาฝึกอบรมกันจริงๆ...
       
           คุณหลานชาย อีกหนึ่งหน่อ ลูกของน้องชายคนสุดท้อง
โทรศัพท์แจ้งกันมาว่า ห้องข้างบนว่างอีกห้องเพราะ
คุณพ่อคุณแม่ตนเอง(น้องชายฉัน)มีอันต้องกลับกรุงเทพฯ
ด่วนเพื่อดูแลป้องกันเหตุร้ายม็อบสนามหลวงในวันนั้น คุณ
ลูกชายและ คุณมัณฑนากร(หย่ายยย) เลยหิ้วกระเป๋าขึ้น
ไปห้องชั้นที่สี่แทน ..แล้วก็ลงกันมาทั้งหมด มาบอกให้คุณ
ลูกสาวไปขับรถพาไปหาซื้ออะไรมากินรอบดึกกัน
 
    ....มีโอกาสอยู่คนเดียวฉันก็หยิบเสื้อผ้าข้าวของที่เตรียม
ไว้ออกมา แล้วก็เข้าห้องน้ำ เมื่อเปิดน้ำฝักบัว น้ำแรงจัด ทำ
ให้เกรงใจ๊ เกรงใจ ท่านเจ้าของงานเจ้าของเงินที่จองให้พัก
(เป็นพระเดชพระคุณอย่างสูงที่มีที่ให้นอน) พยายามจะเปิด
ให้น้อยๆให้ประหยัดเงินของเขา (ด้วยความเกรงใจตามประสา)
แต่ก็ยอมแพ้เพราะน้ำแรงจริงๆ อาบทั้งอ่นน้อยอุ่นจัด จนสบาย
ได้ที่ ก็ออกมาแต่งตัวไปยืนดูฟ้ามืดๆที่ระเบียง ที่ดูไม่ออก
ว่าเป็นอะไรกันบ้าง แต่ได้กลิ่นลมทะเลและเสียงคลื่นทะเลอยู่แว่วๆ