25 กุมภาพันธ์ 2549 09:32 น.
เล็บมังกร
ตอน1 (เสียงรำพึงจากใครคนหนึ่ง)
ยุบสภาเสียแล้วคุณน้องเอ๋ย
แล้วใครเลยจะแผ้วถางสร้างประเทศ
ยุบสภารักษาการณ์เพราะกิเลส
ข้าจะกลับยึดขันธ์เขตประเทศไทย
ยุบสภาหนีหน้าพวกชุมนุม
เพราะกลัดกลุ้มรุมเร้าไปถึงไหน
สัญจรเหนือลงใต้ไม่สาใจ
ข้าแก้จนให้เจ้าไป-ได้อะไรมา
ยุบสภาครานี้ใช่ลาลับ
หนทางอีกคณานับอยู่เบื้องหน้า
ข้าจะโหมทุ่มทุนโฆษณา
ให้ทั่วทั้งพาราหูตามัว
ยุบสภาเสียแล้ว--คอรอมอเอ๋ย
จงผ่าเผยทำตัวดีหมกความชั่ว
ทุนรอนเรามากมายไม่ต้องกลัว
กระสุนเงินจะระรัวทั่วแผ่นดิน
ตอน 2 (เสียงตอบจากประชาชน)
ยุบสภาเสียแล้วพ่อคุณเอ๋ย
พวกเราเลยได้ก่อร่างสร้างประเทศ
เลือกคนใหม่ไม่มัวเมาเพราะกิเลส
เพราะกลัวว่าพวกเปรตจะครองเมือง
ยุบสภาหนีหน้าประชาชน
เพราะความกลัวทรัพย์สินตนที่ลือเลื่อง
จะถูกยึดมาพัฒนาชาติรุ่งเรือง
มาปลดเปลื้องความเสียหายสัตว์ร้ายกิน
ยุบสภาครานี้คงเตรียมรับ
ระดมนับสรรพกำลังอยู่แห่งไหน
ระดมสร้างมายาภาพ--เชิญสร้างไป
ถึงอย่างไรข้าก็ไม่หูตามัว
ยุบสภาเสียแล้วประชาชนเอ๋ย
อย่ามัวเฉยนิ่งดูนั่งตาใส
ออกมาเลือกคนดีที่ถูกใจ
อย่าปล่อยให้คนจัญไร--ได้ครองเมือง
23 กุมภาพันธ์ 2549 21:32 น.
เล็บมังกร
ธรรมชาติงามวิไล
สดใสสวยงาม
ได้มองทุกยาม
สร้างความชื่นตา
มองเมฆลอยล่อง
ฟูฟ่องเต็มฟ้า
นกบินกลางนภา
ใจข้าบินตาม
ทุ่งข้าวรายรวง
เป็นพวงงดงาม
สีทองเหลืองอร่าม
ใต้ฟ้าครามสด
แมงปอปีกใส
บินไกลเลี้ยวลด
มองแล้วจารจด
เป็นบทกวี
23 กุมภาพันธ์ 2549 18:47 น.
เล็บมังกร
วาดตึกรามอร่ามเจิดจรุงแจ้ง
วาดทุกแหล่งอารยะปะสุขสม
วาดบ้านเมืองที่เรืองรุ่งมุ่งชื่นชม
วาดหลากหลายมือระบมไม่สมใจ
วาดธรรมชาติสะอาดสวยด้วยใจนิ่ง
วาดทุกสิ่งที่รายรอบตอบฝันใฝ่
วาดแมลง-พืชพันธุ์พุ่ม-พลิ้วเพลงใผ่
วาดอยู่ได้ไม่เหลือบ่ากว่าแรงเลย
วาดแผ่นดินทั่วทุกถิ่นให้งดงาม
วาดสยามตามใจหวังยังผ่าเผย
วาดโลกาให้สงบพบสุขเอย
วาดสิ่งใดได้เฉลยที่พบพาน
วาดทะเลเขาสูงนกยูงฟ้อน
วาดอักษรทุกตอนอ้อนคำหวาน
วาดภาพศิลป์ทุกลีลาข้าเบิกบาน
วาดหัวใจใยเนิ่นนาน....พาลล้าตรม
15 กุมภาพันธ์ 2549 20:10 น.
เล็บมังกร
เมื่อความเศร้าเข้าครองจิตคิดโหยหา
ดวงดารากระพริบพรายคล้ายหงอยเหงา
ดวงจันทราคราเหว่ว้าสีหม่นเทา
ฟ้าครางครืนคงโศกเศร้าให้คนตรม
สายลมหนาวคราวค่ำคืนเสียดใจข้า
หยดน้ำตายังรินไหลใครสุขสม
เจ้าสุขใจข้าปวดร้าวใจระบม
เสียงร่ำให้ยังระงมทุกค่ำคืน
ใจอ่อนล้ายังคำนึงถึงครานั้น
ที่ตะวันเบิกฟ้าข้าชิดชื่น
มีเจ้าเคียงเรียงแนบแอบระรื่น
มาข่มขื่นเมื่อเจ้าลาข้าช้ำทรวง
เหม่อมองหญ้าปลิวระบัดล้อเล่นลม
ใจขื่นข่มยังปลิดปลิวไปในห้วง
ม่านน้ำตากลบมายาภาพทั้งปวง
มีแต่ภาพคนลวงทุกห้วงจินต์
15 กุมภาพันธ์ 2549 19:39 น.
เล็บมังกร
ปักษใต้บ้านเรา
เคยเนาสุขสม
เคยอยู่ชื่นชม
รื่นรมย์สมใจ
นกกรงหัวจุก
ความสุขคนใต้
ลดน้อยลงไป
เหลือไว้เพียงกรง
นกเขาชวา
ล้ำค่าลุ่มหลง
เสาเคียงเรียงตรง
ชักกรง-ฟังสำเนียง
บัดนี้เงียบหาย
ปักษ์ใต้ขึ้นเขียง
ถูกสับเรียงเรียง
สุ้มเสี่ยงร่ำไป
มรสุมพัดแรง
เสียดแทงหัวใจ
พี่น้องปักษใต้
ใยจึงอับโชค
ปักษ์ใต้ให้หวน
คร่ำครวญทุกข์โศก
บ้านเมืองวิปโยค
เกิดโศกนาฏกรรม
ผู้คนเข่นฆ่า
มันน่าเจ็บช้ำ
ไทยทั่วรับกรรม
คนระยำทำลง!!!!
หน้าส่วนตัว
1130
