29 มีนาคม 2547 18:08 น.
				
												
				
								เหลอหลา
		
					
				
ฉัน...คนนี้เป็นเพื่อนเธอ
ฉัน...คนนี้ยังเป็นห่วง
ฉัน...คนนี้ยังต้องกวน
ฉัน...คนนี้คอยปลอบใจ
ฉัน...คนนี้ให้อภัย
ฉัน...คนนี้ย่อมเข้าใจ
ฉันคนนี้....ยังรักเธอ...				
			 
			
				29 มีนาคม 2547 17:57 น.
				
												
				
								เหลอหลา
		
					
				
เธอ...คนนี้นั้นคือใคร
เธอ...คือใครฉันห่วงหา
เธอ...เป็นใครเป็นไรมา
เธอ...ไม่เคยบอกสักคำ
เธอ...คนนี้เป็นไรโกรธ
เธอ...จงหยุดโกรธนั้นไว้
เธอ...คนนี้นั้นคือใคร
เธอ...ทำให้ฉันอ่อนแอ				
			 
			
				25 มีนาคม 2547 16:46 น.
				
												
				
								เหลอหลา
		
					
				
   คำว่ารักนั้นคืออะไร
มันไม่ใช่แค่เพียงลมปาก
อยากบอกว่ารักเธอมากมาก
แค่นี้ก็คงไม่พอ
   คำว่ารักนั้นคืออะไร
ทำให้ใจของฉันนั้นต้องรอ
ใจของฉันนั้นก็อยากจะขอ
คงไม่พอที่จะเขียนออกมา
   คำว่ารักนั้นคืออะไร
คือรักใสใสที่เรามีให้กัน
และคำหวานหวานที่มีให้เป็นพัน
ก็เรานั้นรักกัน...จริงไหมเธอ				
			 
			
				25 มีนาคม 2547 16:31 น.
				
												
				
								เหลอหลา
		
					
				
มาวันก่อนเหมือนคนดี
มาตอนนี้เธอไม่ใช่
กับสิ่งที่มันเป็นไป
มันไม่ได้เป็นมิตรภาพที่ดี
ในวันนั้นฉันเป็นผู้สร้าง
ยังไม่จางเธอกลับทำลายนี่
ความผูกผันที่เราเคยมี
มาถึงตอนนี้มันเปลี่ยนไป
				
			 
			
				24 มีนาคม 2547 12:22 น.
				
												
				
								เหลอหลา
		
					
				
เคยคิดว่ารู้จักเธอดี
แต่มาวันนี้เหมือนไม่ใช่
เปลี่ยนแปลงจนฉันไม่เข้าใจ
เธอกลายเป็นคนไกลนอกสายตา
สับสนกับทุกสิ่งทุกอย่าง
กลับเมื่อก่นแตกต่างกันหนักหนา
เคยอบอุ่นทุกทีที่สบตา
แต่วันนี้เย็นชา...จนหนาวไปถึงใจ