18 มีนาคม 2550 22:27 น.
เอกรัตน์
คิดถึงมากมายเลยนะคนดี
หวั่นไหวทุกนาทีที่เธอห่างหาย
มีเพียงความเหงาอยู่ข้างกาย
ตอกย้ำความเดียวดายให้ชัดเจน
ก็ฉันไม่ใช่คนแน่นหนัก
ที่เธอหายหน้าไปเป็นพักๆแล้วไม่หวั่นไหว
จริงๆแค่วันสองวันฉันก็แทบขาดใจ
คิดไปตั้งไกล...กู่ไม่กลับทุกที
เธอคงจะอยู่กับเขาคนนั้น
แล้วปล่อยให้ฉันเดียวดายตรงนี้
แบ่งเวลาให้ฉันบ้างก็ได้นะคนดี
เพราะคนๆนี้ก็รักเธอเหมือนกัน
20 กุมภาพันธ์ 2550 22:43 น.
เอกรัตน์
ใจฉันมีเพียงแค่หนึ่ง
อยากให้เธอซึ้งในความหมาย
ว่าฉันรักเธอมากเพียงใด
ก็ทั้งใจและชีวิตที่ฉันมี
ถึงแม้วันนี้เธอยังมีเขา
แม้ฉันต้องเศร้ากับเรื่องแบบนี้
ก็สัญญาด้วยทุกอย่างที่ฉันมี
จะขอมีเพียงเธอคนดีตลอดไป
20 สิงหาคม 2549 20:38 น.
เอกรัตน์
ยืนอยู่ท่ามกลางความมืดมน
พายุฝนพัดมาน่าใจหาย
สายลมกรีดผิวกาย
มีฉันเดียวดายในความหนาว
ยังคงเฝ้าคอยหาแค่เธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อให้เธอกลับมา
อยากให้เธอได้รับรู้ไว้ว่า
ยังมีคนห่วงหาอาทรเธอ
เจอเพียงความเหงาและเดียวดาย
จะบ้าตายสุดท้ายไม่กลับมา...หา
เธอคงมีใครแล้วใช่ไหมแก้วตา
เธอจึงคิดลา...จากฉันไป
12 สิงหาคม 2549 22:55 น.
เอกรัตน์
ลังเลอะไรก็แค่เลือกเขา
เธอคงไม่เหงาและเศร้าใจ
เจอคนที่ฝันในวันสดใส
ยังดีกว่ารักไปโดยต้องฝืนทน
จะรออะไรก็แค่ลืมฉัน
คนเคยผูกพันแค่นั้นไง
แคร์คนที่แพ้จะแคร์สักแค่ไหน
อย่างดีเธอคงจะได้แค่สงสารกัน
30 กรกฎาคม 2549 19:23 น.
เอกรัตน์
แม้หนทางจะห่างไกลสักแค่ไหน
แต่ในใจก็ไม่มีใครเข้ามาแทนที่
จะกี่อุปสรรคมากมายในวันนี้
ทุกๆวินาทีก็จะมีแต่เธอคนนี้...ในใจ
ขอบคุณเธอ...
คนที่มีความหมายมากที่สุด
ทั้งในยามที่ฉันหัวเราะและร้องไห้
หน้าส่วนตัว
812
