18 มิถุนายน 2550 23:19 น.
เอื้อย อิสรา
รักเป็นพิษผิดหวังก็ยังรัก
เจ็บยิ่งนักหลายหนยังทนไหว
เพราะรักเธอสุดห้วงของดวงใจ
รักนี้ไซร้รักแท้รักแน่นอน
คำรักหวานเคยพร่ำย้ำออดอ้อน
ใจจึงอ่อนด้วยคำชายเกินถ่ายถอน
มาบัดนี้เปลี่ยนไปใจอาวรณ์
อกสะท้อนรักร้างลงกลางครัน
เพราะห่างไกล หรือเพราะใจไม่รักแล้ว
จึงสิ้นแววรักใคร่ในตัวฉัน
หรือฟ้ากว้างห่างเหินเกินแลกัน
จึงเธอนั้นสิ้นเยื่อใยไร้ไมตรี
....ฉันยังเหมือนเดิม.....
มีแต่เพิ่มความคิดถึงซึ่งล้นปรี่
หวังได้พบสบหน้าทุกนาที
ในฤดีมีแต่เธอเสมอมา
อย่าให้รักเราเป็นเหมือนเล่นขายของ
เมือลิ้มลองแล้วเลิกไปไม่ห่วงหา
เหลือไว้เพียงเสียงสะอื้นกลืนน้ำตา
ลืมสัญญาที่เคยบอกไม่หลอกลวง
ฉันยังหวังตั้งใจในวันหนึ่ง
เมื่อเธอซึ้งซาบใจอย่างใหญ่หลวง
ว่ารักฉันมั่นคงนักรักปักทรวง
หญิงทั้งปวงมิอาจเทียบเปรียบได้เลย
เพราะฉะนั้นฉันจึงให้อภัย
หวังเธอกลับมาใหม่ได้เอื้อนเอ่ย
"ห่วงรัก" ผูกมัดใจใคร่ภิเปรย
รักที่เคยหวานชื่นคืนกลับมา
24 เมษายน 2549 15:45 น.
เอื้อย อิสรา
ชีวิตเป็นของเราทั้งเศร้าสุข
ต้องรับทุกสิ่งไว้ในดวงจิต
บางครั้งอาจทดท้อต่อชีวิต
ยามรู้ฤทธิ์รักร้ายทำลายใจ
เมื่อพลั้งพลาดผิดหวังจนชังโลก
อย่ามัวโศกซบหน้าสะอื้นไห้
โลกนี้ยังเวิ้งว้างแสนกว้างไกล
ฟ้าอำไพสีครามยังงามตา
หน้าส่วนตัว
731
