4 สิงหาคม 2547 10:27 น.
แก้ม .. ป่อง
ใคร ๆ หลายคน .. ถามฉัน
ว่าเรารักกันที่ตรงไหน
เพราะแตกต่างกันเหลือเกิน .. ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
สายตาที่ใคร ๆ มองว่าไม่มีข้อใด .. ที่เหมาะสมกัน
ฉันก็ตอบใครๆ หลายๆ คน
ว่าแค่เพียงหัวใจสุขล้น .. เมื่อมีเธออยู่กับฉัน
ความต่างที่ใครๆ .. มองว่าไม่เหมาะสมกัน
กลายเป็นความผูกพัน .. ที่เติมเต็มซึ่งกันและกัน .. ได้ดี
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร .. ฉันก็มองว่าไม่ใช่ .. เรื่องใหญ่
บอกเลยนะไม่เคยถือสาอะไร .. ที่ไร้สาระแบบนี้
เธอรักฉัน .. เรารักกัน .. ฉันว่ามันเกินพอแล้วคนดี
อย่าถ่อมตัวว่าไม่ดี .. อย่างนี้ฉันลำบากใจ
ฉันเองก็ไม่ได้เลอเลิศ .. สักหน่อย
ทำเธอหงุดหงิดเอาก็บ่อย .. กับความดื้อรั้น .. ที่แก้ไม่ไหว
เธอบ้างานไปบ้าง .. ฉันงอแงหลายอย่าง .. ก็เข้ากันแล้วไง
คำว่าเหมาะสม .. คืออะไร .. ใช้เกณฑ์ของใครวัดเหรอคนดี
ก็ตอบ .. เหมือนกับที่เธอเคยถามฉันหลายหน
ขอยืนยัน .. ว่ารักที่ตัวตนของคน ๆ นี้
รักที่หัวใจ .. อบอุ่นมากมาย .. ที่ได้อยู่ใกล้คนดี ๆ
นี่คือคำตอบทั้งหมดที่มี .. เป็นเหตุผลที่ฉันคนนี้ .. รักเธอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ก็ไม่รู้ว่าอะไร .. ทำให้เราได้พบกัน
ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
เธอก็มีโลกของเธอ .. ต่างกับฉันมากมาย
เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด .. เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน
แต่เธอเป็นมากกว่านั้น .. เธอคือคนที่ฉันรัก
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
31 กรกฎาคม 2547 18:35 น.
แก้ม .. ป่อง
เทศกาลงามล้ำเทียนพรรษา
ขอเชิญมาร่วมชมความงามที่ยิ่งใหญ่
ชาวอุบลขอร่วมอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย
เพื่อเติบใหญ่สืบสานตำนานเมือง
ทั้งแกะสลัก ติดพิมพ์ บรรจงปั้น
ใช้สองมือช่วยกัน คุ้มใต้เหนือ
กำลังแรง กำลังใจ มีเหลือเฟือ
ขอทำเพื่อชื่อเสียงเรียงอุบล
เราทำด้วยหัวใจใช่สินจ้าง
สิ่งที่สร้างเราทำไม่หวังผล
เก็บมรดกตกทอดให้สืบชั่วอายุคน
เป็นตำนานเมือง ตำนานคน อุบลราชธานี
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
งานประเพณีแห่เทียนพรรษาจังหวัดอุบลราชธานี ปีนี้
ใช้ชื่องานว่า ทวยราษฎร์ใฝ่ธรรม งามล้ำเทียนพรรษา เทิดไท้ 72 พรรษา มหาราชินี
สิ่งที่ชาวบ้าน .. คุ้มวัดต่างๆ ได้ตั้งใจทำ
ทำเพราะร่วมสืบสานตำนาน .. จริงๆ
ไม่ได้ทำ .. เพียงเพราะต้องการรางวัล .. จากการประกวด
เพราะต้นทุนในการทำขบวนเทียน .. แต่ละขบวนนั้น
ไม่ต่ำกว่าหลักแสน
แต่เงินรางวัลจากการประกวด .. ที่ 1 ได้เพียง 30,000 เท่านั้น
เราทำ .. เพราะนี่คือมรดกที่เรา .. ลูกหลานชาวอุบลภูมิใจ
เราทำ .. ด้วยหัวใจ ..
และเรา .. อยากให้ทุกท่านร่วมภูมิใจในมรดก .. วัฒนธรรมของเราด้วย
ใครมีโอกาส .. แวะมาเที่ยวอุบลได้นะคะ ..
มาลองชิมกวยจั๊บญวน .. ข้าวเกรียบปากหม้อ
แหนมเนือง .. ขนมถ้วยหน้าหมู .. ข้าวเหนียว .. ส้มตำ
หมูยอ .. เมี่ยงสด .. เมี่ยงทอด .. ที่อร่อย .. ไม่เหมือนที่เคยชิม .. หรือทานที่ไหน
มีอีกแยะเลยค่ะ .. มานะคะ .. คนอุบล .. ยินดีต้อนรับ .. เสมอๆ ค่ะ
อาจจะไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่นะคะ .. แต่งแบบรีบๆ
.. เดี๋ยวจะเข้าไปที่ทุ่งศรีเมืองแล้ว .. ไปส่งข้าว .. คนในงาน .. คริๆ
26 กรกฎาคม 2547 01:19 น.
แก้ม .. ป่อง
กี่ฤดูกาลที่ผ่านพ้น
ฉันยังเฝ้ารอใครบางคน,,อยู่บนหนทางอันเหน็บหนาว
หวังว่าในสักวันหนึ่ง,,เค้าจะปรากฏตัวขึ้นเช่นดวงดาว
ที่คอยส่องแสงประกายวับวาว,,อยู่บนฟ้าไกล
ฉันรอคอยไออุ่นแห่งความรัก
ของคนที่พร้อมจะทำความรู้จัก,,หนึ่งคนตรงนี้
แค่สบตากัน,,ก็ซึมซับได้ถึงความหมายในใจที่มี
และเข้าใจในตัวฉันได้ดี,,ไม่ว่าวันใด
มั่นใจว่าเธอคือคนนั้น
เป็นคนสำคัญที่ฟ้าไม่ขวางกั้น,,พาเรามาพบกันได้
คุ้มค่าเหลือเกิน,,กับการรอคอยที่ไม่ทำให้เสียใจ
ฉันจะมอบทั้งชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป..ให้เป็นของเธอ
เมื่อไหร่ที่ฉันนั้นอ่อนล้า .. และเหมือนต้องยืนลำพัง
สิ่งหนึ่งที่เหลือเป็นความหวัง .. คือเธอคนเดียวรู้ไหม
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ .. ให้ฉันได้มีชีวิตอยู่
อยู่เพื่อรักเธอ .. และจะรักอย่างนี้เรื่อยไป
จะห่างกันแสนไกลสุดฟ้า .. ฉันนั้นก็พร้อมจะไป
ไม่ว่าจะแสนนานแค่ไหน .. เฝ้ารอแต่เธอเสมอ
ก็เพราะเธอคือใจทั้งใจ .. และฉันไม่มีเธอไม่ได้
อยู่เพื่อรักเธอ .. และจะรักอย่างนี้ .. เรื่อยๆไป
เธอคนเดียวที่ทำให้วันทุกวัน .. มีความหมาย
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต .. คือการได้พบเธอ .. และเราได้รักกัน
ถ้าหากวันไหนเธออ่อนล้า .. ฉันนั้นจะคอยดูแล
จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเมื่อแพ้ .. ไม่ห่างจากกันจำไว้ .. (หมูอ้วน .. ของแก้ม)
25 กรกฎาคม 2547 21:03 น.
แก้ม .. ป่อง
กี่ฤดูกาลที่ผ่านพ้น
ฉันยังเฝ้ารอใครบางคน ,, อยู่บนหนทางอันเหน็บหนาว
หวังว่าในสักวันหนึ่ง ,, เค้าจะปรากฏตัวขึ้นเช่นดวงดาว
ที่คอยส่องแสงประกายวับวาว ,, อยู่บนฟ้าไกล
ฉันรอคอยไออุ่นแห่งความรัก
ของคนที่พร้อมจะทำความรู้จัก ,, หนึ่งคนตรงนี้
แค่สบตากัน ,, ก็ซึมซับได้ถึงความหมายในใจที่มี
และเข้าใจในตัวฉันได้ดี ,, ไม่ว่าวันใด
มั่นใจว่าเธอคือคนนั้น
เป็นคนสำคัญที่ฟ้าไม่ขวางกั้น ,, พาเรามาพบกันได้
คุ้มค่าเหลือเกิน ,, กับการรอคอยที่ไม่ทำให้เสียใจ
ฉันจะมอบทั้งชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป ,, ให้เป็นของเธอ
เมื่อไหร่ที่ฉันนั้นอ่อนล้า .. และเหมือนต้องยืนลำพัง
สิ่งหนึ่งที่เหลือเป็นความหวัง .. คือเธอคนเดียวรู้ไหม
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ .. ให้ฉันได้มีชีวิตอยู่
อยู่เพื่อรักเธอ .. และจะรักอย่างนี้เรื่อยไป
จะห่างกันแสนไกลสุดฟ้า .. ฉันนั้นก็พร้อมจะไป
ไม่ว่าจะแสนนานแค่ไหน .. เฝ้ารอแต่เธอเสมอ
ก็เพราะเธอคือใจทั้งใจ .. และฉันไม่มีเธอไม่ได้
อยู่เพื่อรักเธอ .. และจะรักอย่างนี้ .. เรื่อยๆไป
เธอคนเดียวที่ทำให้วันทุกวัน .. มีความหมาย
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต .. คือการได้พบเธอ .. และเราได้รักกัน
ถ้าหากวันไหนเธออ่อนล้า .. ฉันนั้นจะคอยดูแล
จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเมื่อแพ้ .. ไม่ห่างจากกันจำไว้ .. (หมูอ้วน .. ของแก้ม)
22 กรกฎาคม 2547 12:35 น.
แก้ม .. ป่อง
ภายใต้แสงดาว
ฉันนั่งท่ามกลางสายลมเหน็บหนาว ในค่ำคืนนี้
ก็ไม่มีอะไร .. ฉันคงแค่เหงาใจ .. กับความห่างไกลที่มี
อดหวั่นไหวไม่ได้คืนนี้ .. ฉันยังส่งความคิดถึงให้เธอคนดี .. เช่นเดิม
ยังส่งความคิดถึงผ่านวันเวลา
แม้สายลมที่พัดมา .. จะทำให้ความเหงาเหว่ว้า .. พูนเพิ่ม
เธอคนไกลจะรู้ไหม .. ว่ารักที่ส่งให้ .. ไม่เคยลดน้อยลงกว่าเดิม
ฉันยังเป็นคนเก่าคนเดิม .. ตั้งแต่วันที่แรกเริ่ม .. ความเป็นเรา
เก็บรักเราไว้ .. ในห้วงคำนึง
ส่งความรักผ่านดวงดาว .. แสงจันทร์ซึ้ง .. เผื่อว่าจะส่งถึงเธอได้
ฉันทำได้แค่คิดถึงเธออยู่ตรงนี้ .. กับเสียงภาวนาเบาๆ ที่มีในลมหายใจ
รีบกลับมาได้มั้ย .. ฉันอยากฟังเสียงเต้นหัวใจเธอใกล้ๆ .. ในอ้อมกอดที่อบอุ่นหัวใจ .. ดังเดิม
หน้าส่วนตัว
1607
