20 กุมภาพันธ์ 2547 21:42 น.
แก้ม .. ป่อง
ปางพระปิ่นเกศเจ้า จอมนรี
เฉลิมพระชนม์ทรงศรี ราษฎร์ซ้อง
ทูนเทิดดุจดวงมณี ชูชาติ พระเอย
พระเกียรติพระเกริกก้อง แหล่งหล้าสักการ
พระปานประทีปแก้ว การุณย์ นิกรแล
ราชกิจเอกอดุลย์ ก่อเกื้อ
ทวยราษฎร์พึ่งใบบุญ เกษมสุข
ทุกข์ยากพระหากเอื้อ โอบอุ้มคุ้มครอง
พระปองพสกสุขแท้ ทุกสถาน
ศิลปะพระปณิธาน สืบสร้าง
อนุรักษ์ป่าดงดาน สรรพชีพ ชื่นแล
อัจฉริยะเอกอ้าง โลกก้มถวายกร
เชิญอมรทิพย์เพริศพร้อม ไตรรัตน์
อวยพระพรพิพัฒน์ เลิศล้วน
อภิบาลพระทรงสวัสดิ์ สัมฤทธิ์ ประสงค์แล
ปวงประชาทั่วถ้วน เนื่องน้อมถวายชัย
หมื่นแสนดวงดาริกาส่องฟ้ากว้าง แสงพราวพร่างดับมืดหมองฟ้าผ่องใส
ดุจดังแสงพระกรุณาประชาไทย ดับผองภัยผดุงสุขทุกแดนดิน
สมเด็จพระบรมราชินีนาถ รอยพระบาทดาลสุขทั่วทุกถิ่น
สองพระหัตถ์โอบอุ้มคุ้มชีวิน พระเมตตาหลั่งรินนิกรชน
เมื่อนาไร่ร้อนแล้งแหล่งหล้าทุกข์ ทรงปลอบปลุกชีพชื่นคืนทุกหน
ทรงฟื้นฟูภูมิปัญญาค่าถิ่นตน ศิลปาชีพดาลดลผลตระการ
ลือระบิลศิลปะไทยวิไลเลิศ งามประเสริฐ ทอ ถัก และจักรสาน
ปั้น ปัก วาด บุ คร่ำ ล้วนชำนาญ แกะ สลัก เชี่ยวชาญโลกชื่นชม
งามพระราชกิจสถิตหล้า งามพระกรุณาพิสิฐสม
งามพระราชกุศลผลอุดม น้อมบังคมขอพระองค์ทรงพระเจริญ
20 กุมภาพันธ์ 2547 17:35 น.
แก้ม .. ป่อง
วันนี้ .. ฟ้าเป็นสีฟ้า
ดอกไม้และใบหญ้าดูมีสีสัน
ถนนโรยกรวดที่เราเดินไปด้วยกัน
วันนี้ดูทอดยาวกว่าทุกวัน .. และร่มเย็น
ที่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า
ดอกไม้ใบหญ้าแปลกกว่าทุกคราที่เคยเห็น
เธอรู้ไหมว่า .. เพราะอะไรโลกดูร่มเย็น
และฉันมองเห็นทุกสิ่งที่ชัดเจนกว่าทุกๆวัน
ฟ้าสวย
เพราะมีเธอนอนมองฟ้าอยู่ข้างๆ
หญ้าสวย
เพราะเป็นดอกหญ้าริมทางที่เธอเก็บมาให้ฉัน
ถนนสวย
เพราะมีเธอจับมือเดินไปบนถนนเดียวกัน
และโลกสวย
เพราะมีเธออยู่ในโลกใบเดียวกับฉันไง .. คนดี
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:36 น.
แก้ม .. ป่อง
วันที่ดอกมะลิ ผลิกลีบขาว
กลิ่นอะคร้าว พิกุล กรุ่นกรุ่นหอม
ดอกแก้ว บานต้านลมน่าดมดอม
ชวนชม พร้อมเริงร่ารับตาวัน
วันที่ดอกไม้บานเหนือม่านฟ้า
ตาต่อตาสบผ่านเหนือม่านฝัน
ด้วย คำมั่น .. สัญญา ที่มีต่อกัน
เธอและฉันรวมล้อมหลอมดวงใจ
เชื่อสายใยโยงสัมพันธ์อันแสนหวาน
เพื่อรักบานนิรันดรลุวันใหม่
สุขจะมีต่อกันนิรันดรไป
ความเข้าใจจะคงมั่นตามสัญญา
เธออาจไม่เป็นคนดีอย่างที่หวัง
แต่ฉันยังมุ่งมาดปรารถนา
จะมีบ้าน .. มีเธอเสมอมา
แม้เหนื่อยล้า .. หากอบอุ่นละมุนละไม
เธอคือมิ่งขวัญที่มากมีค่า
ด้วยศรัทธาเชื่อมั่นอันยิ่งใหญ่
เพื่อจะนำชีวิตรักสู่หลักชัย
และจะไม่สองใจเมื่อไกลกัน
รวมความรัก .. ความหวง .. ห่วงคิดถึง
ทั้งหมดจึงมีค่าเหนือกว่าฝัน
เหนือกว่าดิน .. เหนือหว่าฟ้า .. เหนือตาวัน
แต่ไม่เหนือรักฉันมั่นรักเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2547 21:05 น.
แก้ม .. ป่อง
มีเรื่องเล่าในค่ำคืนหนึ่ง
ในความผูกพันหวานซึ้ง .... ที่เมื่อแม่นึกถึงยังกรุ่นกลิ่นหอม
เทวดาตัวน้อยๆ หน้าตาขะหมุก .... ขะมอม
เดินเข้ามาในวงล้อม .... ในอ้อมอก .... อ้อมใจ
9 กันยา แล้วสินะ .... วันนี้
จะเวียนครบรอบมาอีกกี่ขวบปี .... ก็ขอให้มีแต่ความสุข .... สดใส
สิ่งดีๆ ในโลกนี้ .... จะคอยติดตามในทุกลมเข้าออก .... ขณะหายใจ
ก้าวเท้าและเดินพร้อมไป .... ในทุกเส้นทาง
โอม มะ ลิก กิ๊ก กี๋ แก้มป่อง คนหน้าตาดี .... ขอแปลงร่างเป็นแม่มด
แก้มจะคอยสะกดสิ่งร้ายๆ .... ไม่ให้มาขวาง
แก้มจะคอยดูแลพี่เมก .... ในทุกๆ เส้นทาง
แก้มจะคอยเคียงข้าง .... ในทุกก้าวย่าง .... ด้วยความเต็มใจ
หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความเหงา
มีใบไม้ร่วงแผ่วเบา .... พร้อมหัวใจว่างเปล่า .... ที่อ่อนไหว
ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลใด .... ที่ทำให้ความเศร้ามีอิทธิพล .... ต่อใจ
จะมีแก้มเคียงไหล่ .... จับมือก้าวผ่านความหม่นไหม้ .... ไปพร้อมกัน
หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความสุข
ก็จะมีแก้มคอยป่วนให้หัวใจสนุก .... อยู่ในทุกคืนฝัน
จะมีเสียงหัวเราะของสองเรา .... ในทุกๆ วัน
และในคืนนี้ก่อนหลับตาฝัน .... จะมีเสียงแก้มกระซิบพลัน
¤ ¤ H Â P P Y B R I T H D Â Y ¤ ¤
=^_________________________^=
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
¤ ¤ HÂPPY BRITHDÂY ¤ ¤ จ้า .. พี่ชายแสนดี
ขอให้ความสุขเพิ่มพูนทวี .. มากกว่าวันไหนๆ
ขอให้พี่เมกหล่อๆ .. รวยๆ .. มีความสมาร์ตพ่วงท้ายมากกว่าใครๆ
ไม่เจ็บ .. ไม่ไข้ .. ไม่มีหวานใจ .. เอ้ย!!! .. โรคภัยมาแทรกแซง
วันที่หนึ่งหมื่นสองพันสองร้อยสี่สิบ .. ที่จะผ่านเข้ามา
ถ้าเจอปัญหา .. ขอให้พี่เมกนั้นเข้มแข็ง
เผชิญกับมัน .. โดยไม่ให้ใครเห็นความอ่อนแรง
กี่วันก็ขอให้เป็น .. ชาคริต .. คนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง .. เสมอนาน ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
i i i i i i i i i i i i i
(#X#X#X#X#X#X#)
(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
(...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...)
( H a p p y B i r t h d a y To Y o u )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
พี่เมก ..
น้องสาวพี่คนนี้ .. คงจะมีเพียงคำอวยพร .. ที่มาจากใจ
มามอบให้ .. พี่ชายที่แสนดี ..
มันอาจจะดูไม่มีค่าราคา ..
แต่ว่าทั้งหมดก็กลั่นออกมาจากใจของแก้ม .. นะคะ
ของขวัญจากแก้ม .. แม้จะจับต้องไม่ได้ ..
แต่มัน .. จะติดอยู่ในใจพี่เมก .. เสมอนาน ..
ขอบคุณวันเวลา ..
ขอบคุณคนบนฟ้า ..
ขอบคุณความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ..
ขอบคุณที่ทำให้แก้มได้มีเวลาที่ดีๆ ..
มีมิตรภาพที่แสนดีอย่างนี้ .. ก้าวเข้ามา ..
วันนี้ .. แก้มเป็นเจ้าภาพสถานที่
ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่มี .. ตามเก็บที่ .. บางเลนฮั๊บบบบ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
10 กุมภาพันธ์ 2547 11:21 น.
แก้ม .. ป่อง
พี่ไม่เคยซึ้งค่าคำว่ารัก
มีแต่ผลักไกลห่างอย่างเหยียดหยัน
ทั้งที่แม่ห่วงหาสารพัน
บ่อยครั้งฉันเห็นแม่ปาดหยาดน้ำตา
แม่เจ็บปวดแค่ไหนพี่ไม่รู้
ยามแม่อยู่พี่ก็เห็นไม่เป็นค่า
ไปยกย่องแม่คนอื่นชื่นอุรา
ซ้ำยังมาเอาแม่เปรียบ เทียบใครใคร
แม่เป็นเพียงโสเภณี อันนี้ถูก
แต่เพราะลูก พี่กับฉันนั้นใช่ไหม
เมื่อพ่อจากเรายากจนใครสนใจ
มีไหมใครยื่นมือช่วย ด้วยปราณี
แม่ดิ้นรนเพื่อลูกรักจักเป็นสุข
ต้องทนทุกข์เท่าไหร่แม่ไม่หนี
เพราะรักลูกแม่พร้อมจะยอมพลี
แล้วไยพี่มีน้ำหน้ามาเกลียดชัง
พี่ว่าแม่ทำให้พี่อายเพื่อน
พี่ทำเหมือนเพื่อนพี่คือที่หวัง
พาพี่สู่ที่พึ่งพิงอันจริงจัง
ไม่นึกถึงเมื่อครั้งแม่เลี้ยงมา
พี่ไม่เคยซึ้งค่าคำว่าแม่
ไม่เคยแคร์แม้แต่ใจจะไหว้สา
จนแม่สิ้น พี่มาร่ำหลั่งน้ำตา
บอกทีว่านี่ละคร ตอนไหนกัน
หน้าส่วนตัว
630
