9 สิงหาคม 2547 20:42 น.
แก้ม .. ป่อง
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
..... พี่เมก .....
อยากขอบคุณ ที่พาเธอ มาเจอฉัน
ก่อนวานวัน ผันผ่าน กาลเลื่อนไหล
ไม่เคยรู้ ไม่เคยรัก ประจักษ์ใจ
ทางแสนไกล เดินเดียวดาย ใต้เงาจันทร์
แต่วันนี้ ฉันมีเธอ อยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้าง ห่างไกล ในใจฉัน
ได้ร่วมเดิน เคียงข้าง ไม่ห่างกัน
ได้สร้างสรรค์ สิ่งดีงาม ความเป็นเรา
จะวันนี้ วันนั้น หรือวันไหน
จะวันใด วันสุข หรือวันเศร้า
จะขอเป็น เช่นวันนี้ เรามีเรา
ไม่เปลี่ยวเหงา อบอุ่นใน ใจสองดวง ฯ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
..... นู๋แก้ม .....
ดีใจที่ได้มาผูกพัน
ในความว่างเปล่าของคืนวันยังมีเธอเคียงข้างกันไม่พลัดหลง
สายใยมิตรภาพที่ผูกเราเอาไว้ให้มั่นคง
คำพูดที่อยากบอกเธอตรงๆคือขอบใจ
ขอบใจที่ยังรักยังคิดถึง
ขอบใจที่ยังเป็นหนึ่งในฐานะของเพื่อนได้
ขอบใจที่ไม่ทิ้งแม้ว่าทุกสิ่งจะเปลี่ยนไป
ขอบคุณมากมาย ที่ช่วยต่อลมหายใจ ในวันที่แทบจะไม่มี
น้ำตาหยดนี้คือคำอธิบาย
ฉันซึ้งในความหมายของการมีใครข้างกายอย่างนี้
ซึ้งในความรัก ที่น้อยรักจะได้รับมาซักที
ความรู้สึกฉันที่มี กระดาษทั้งโลกใบนี้คงเขียนไม่พอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เธอ... คือดวงตะวันของใจ คอยเคียงข้างฉันไป
เปลี่ยนชีวิตของฉันให้สดใส
เธอ... คือดวงตะวันของใจ ส่องแสงให้ฉันได้เห็นทุกเส้นทาง
และฉันจะทำทุกอย่าง เพื่อเธอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
อุ่นใจแล้ว .. แค่มีเธอกับฉันรักกันตลอดไปด้วยใจๆที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว .. หนาวเย็นสักแค่ไหนเมื่อมีรักอุ่นใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้
อยู่ด้วยความรัก อาจจะเหมือนว่าไม่มีใคร
แต่รู้ว่ามีเธอๆที่เข้าใจ ถึงต้องหนาวกาย แต่หัวใจอุ่นดี
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
6 สิงหาคม 2547 19:46 น.
แก้ม .. ป่อง
ฉันไม่รู้ความอบอุ่น .. ซุกซ่อนตัวอยู่ในมุมไหน
ท้องฟ้าจึงทอสีสดใส .. แม้ไม่มีภาพเธอตรงหน้า
ยังยิ้มกับเช้าวันใหม่ .. กับนก .. กับฟ้า .. กับปลา
และคิดไปด้วยว่าขณะนี้อีกคนหนึ่งจะหลับ .. ลืมตา .. หรือทำอะไร
ฉันรับรู้ได้ถึง .. บางสิ่งในตัวเธอ
คนที่ทำให้โลกเงียบเหงาที่เคยพบเจอ .. ไม่เคว้งคว้างกว้างใหญ่
ฉันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกในมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่ง .. ที่สวยงามในหัวใจ
เธอ .. คนที่แม้จะต้องห่างไกล .. แต่ก็เหมือนยังอยู่ใกล้ตลอดเวลา
ฉันไม่ขาดอะไรไป .. ในความรู้สึก
แค่มีเธอ .. ก็เหมือนมีทุกสิ่งที่ใจส่วนลึก .. เคยถามหา
ไม่ต้องคอยบอกว่ารักกันมากแค่ไหน ..
แต่ก็สัมผัสได้ทุกความหมาย .. ในแววตา
ทุกสิ่งที่เป็นเธอซึมซับอยู่เต็มหัวใจ .. จะคงอยู่ตลอดไปในวันเวลา
เป็นความรู้สึกที่ตอบได้ว่าล้ำค่า .. และฉันเรียกเธอว่า .. ความรัก
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
บางเวลา .. ไม่เคยจะคิด .. ว่าชีวิตนี้จะพบกับเธอ
เป็นสิ่งดีๆ .. ที่ได้มาเจอ .. กับความหมาย
คนๆ นึง .. ได้พาชีวิต .. ให้ข้ามเวลา .. ที่หามานาน
และนั่นคือเธอ .. กับความต้องการ .. ของหัวใจ
ต่างกันเพียงองศาที่เราอยู่ .. อาจจะดูว่าเราห่างกัน
แต่ว่าคนบนฟ้า .. ก็พาให้เรามาเจอกัน
และทำให้ฉัน .. ได้พบกับวัน .. สวยงาม
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
5 สิงหาคม 2547 21:24 น.
แก้ม .. ป่อง
ผีหมอนวอนว่าอย่าเพิ่งตื่น
เสียดายคืนจวนกำหนดหมดสมัย
นอนสาแม่เยอ ...... นอนอีกหน่อยค่อยตื่นไป
แสนอาลัยอาวรณ์หมอนอุ่นอิง
ผีผ้าห่มโลมอุ่นตลุ่นเหลือ
จะห่มเนื้อเจ้าละอ่อนเถิดนอนนิ่ง
เดี๋ยวลมมาพาใจให้ประวิง
ผีผ้าห่มเข้าสิงไม่ติงกาย
ผีที่นอนนุ่มเนื้อเมื่อใกล้รุ่ง
กล่อมจรุงโลมใจให้ตื่นสาย
จงหลับอีกประไรให้สบาย
น้ำค้างยังไม่ละลายจากชายคา
รุ่งยังไม่มาฟ้ายังไม่สาง
หมอกยังไม่จางแดดยังไม่กล้า
ไก่แก้วแว่วขันไม่ทันลา
หมู่บุปผารออุทัยยังไม่บาน
แม่เทียวไล่ผีร้ายไปจากลูก
ไม่ให้ถูกเบียนเบียดผีเกียจคร้าน
แต่ลูกเห็นเป็นว่าน่าเบื่องาน
มารบกวนความสราญฝันรื่นรมย์
แม่เข้ามุ้งเปิดผ้าห่มให้ลมเข้า
ลมหนาวเอาความกล้าทิ้งผ้าห่ม
กรุ่นเรณูรอลูกตื่นไปชื่นชม
ผักยังทอดยอดพรมน้ำค้างพราว
นอนนานงานน้อยถ้อยราศี
มโหรีแห่งอุษามาย่ำก้าว
คนขี้เซาเขาจะชังสันหลังยาว
เป็นลูกสาวตื่นเช้าจึงเข้าที
ตื่นแต่เช้าเข้าการได้งานมาก
เจ้าจะไม่ลำบากมากราศี
คนจะรวยด้วยตื่นสายไม่เคยมี
อย่าให้ผีผ้าห่มมันสมยอม
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
4 สิงหาคม 2547 10:27 น.
แก้ม .. ป่อง
ใคร ๆ หลายคน .. ถามฉัน
ว่าเรารักกันที่ตรงไหน
เพราะแตกต่างกันเหลือเกิน .. ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
สายตาที่ใคร ๆ มองว่าไม่มีข้อใด .. ที่เหมาะสมกัน
ฉันก็ตอบใครๆ หลายๆ คน
ว่าแค่เพียงหัวใจสุขล้น .. เมื่อมีเธออยู่กับฉัน
ความต่างที่ใครๆ .. มองว่าไม่เหมาะสมกัน
กลายเป็นความผูกพัน .. ที่เติมเต็มซึ่งกันและกัน .. ได้ดี
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร .. ฉันก็มองว่าไม่ใช่ .. เรื่องใหญ่
บอกเลยนะไม่เคยถือสาอะไร .. ที่ไร้สาระแบบนี้
เธอรักฉัน .. เรารักกัน .. ฉันว่ามันเกินพอแล้วคนดี
อย่าถ่อมตัวว่าไม่ดี .. อย่างนี้ฉันลำบากใจ
ฉันเองก็ไม่ได้เลอเลิศ .. สักหน่อย
ทำเธอหงุดหงิดเอาก็บ่อย .. กับความดื้อรั้น .. ที่แก้ไม่ไหว
เธอบ้างานไปบ้าง .. ฉันงอแงหลายอย่าง .. ก็เข้ากันแล้วไง
คำว่าเหมาะสม .. คืออะไร .. ใช้เกณฑ์ของใครวัดเหรอคนดี
ก็ตอบ .. เหมือนกับที่เธอเคยถามฉันหลายหน
ขอยืนยัน .. ว่ารักที่ตัวตนของคน ๆ นี้
รักที่หัวใจ .. อบอุ่นมากมาย .. ที่ได้อยู่ใกล้คนดี ๆ
นี่คือคำตอบทั้งหมดที่มี .. เป็นเหตุผลที่ฉันคนนี้ .. รักเธอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ก็ไม่รู้ว่าอะไร .. ทำให้เราได้พบกัน
ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้
เธอก็มีโลกของเธอ .. ต่างกับฉันมากมาย
เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน
เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด .. เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน
แต่เธอเป็นมากกว่านั้น .. เธอคือคนที่ฉันรัก
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
หน้าส่วนตัว
857
