25 ตุลาคม 2544 05:31 น.
แก้มใส
"ขอเป็นน้ำฝน"
ในวันที่เธอเจ็บช้ำ
จากการกระทำของใครใคร
วันนั้นขอฉันสักวันได้ไหม
อยากเป็นน้ำฝนใสใสช่วยล้างใจเธอ
เพราะฉันคิดว่าน้ำฝน
มันไม่เคยทำให้ใครหม่นเพ้อ
ทุกครั้งที่สายฝนหล่นรดเธอ
จะเป็นน้ำฝนที่เปี่ยมความชุ่มช้ำเสมอไป
14 ตุลาคม 2544 07:02 น.
แก้มใส
"ก้อนหิน"
ก้อนหินในน้ำใส
สวยจับใจอยากจับต้อง
แต่ที่ได้ได้เพียงมอง
ไม่ใช่ของของเราก็เข้าใจ
มันอยู่ในน้ำใสก็ดูสวย
ขึ้นจากน้ำมาอยู่อวยสวยก็หม่น
ต้องเข้าใจหินไม่ใช่สมบัติคน
เป็นของป่าน้ำห้ามมาขนแยกมันไป
14 ตุลาคม 2544 06:44 น.
แก้มใส
"ลืมคนหล่อ"(ชั่วขณะ)
เรียนเสร็จฝนซาตอนขาออก
เพื่อนมาบอกมีคนหล่อมารออยู่
มองซ้ายแลขวาเห็นยืนยิ้มร่าหน้าประตู
มองมอง ดูดู ไม่เคยเห็นไม่คุ้นกัน
สวัสดีมีธุระอะไรหรือเปล่า
มารอเราใช่ไหมยืนอย่างนั้น
เขายิ้มบอกอยากขอรอกลับพร้อมกัน
จริงหรือนั่นหรือว่าฉันนั้นฝันไป
คุยไปเรื่อยเริ่มคุ้นอุ่นใจหน่อย
ถึงหน้าตึกก็ต้องหงอยเมื่อเงยเห็น
รถคันหนึ่งซึ่งคุ้นอยู่ทุกเช้าเย็น
เลยต้องเผ่นจากคนหล่อเพราะพ่อมา
13 ตุลาคม 2544 07:27 น.
แก้มใส
"สายฝน"
ใกล้เย็นย่ำค่ำลงของวันนี้
ฟ้าเปลี่ยนสีจากใสให้หม่นมืด
น้ำฟ้าหล่นหลั่งมาแล้วหน้าจึด
หายใจฝึดฝึดเพราะฝนหล่นโดนตัว
แต่สายฝนก็ใสสวยไร้สารพิษ
ทำให้จิตใจช่ำจนแฉะหัว
มืดลงแล้วเพราะสายฝนทำฟ้ามัว
ความมืดมิดปกคลุมทั่วหนูกลัวจัง
13 ตุลาคม 2544 07:21 น.
แก้มใส
"หน้าจิ้งจก"
สายวันหนึ่งเดินมาถึงที่ท่ารถ
เช็ดเหงื่อหมดซดน้ำดื่มลืมกระหาย
เห็นรอยยิ้มใครหนึ่งซึ้งกินใจ
แต่ให้ตายหน้านายเหมือนจกจิ้งที่วิ่งไป
หน้าส่วนตัว
1404
