13 พฤษภาคม 2551 22:20 น.
แก้ว กลางไพร
เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีเพื่อน
ช่างไม่เหมือนปีเก่าเก่าเราเที่ยวหนา
ยืนชายหาดมองดูท้องนภา
มองท้องฟ้าปีนี้สีคล้ำไป
มองคนอื่นเขาเดินคู่อยู่เคียงข้าง
เราอ้างว้างเดินเดี่ยวเปลี่ยวไฉน
เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีใคร
ให้หวั่นไหวเหงาฤดีชีวีจริง
13 พฤษภาคม 2551 21:58 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันเหงาฉันเศร้าเหงาหงอย
บ่อยบ่อยอย่างนี้กี่หน
ฉันเศร้าฉันเหงาชอบกล
กี่คนไหนเล่าเข้าใจ
ฝืนยิ้มเริงร่าหน้าชื่น
ขมขื่นหม่นหมองร้องไห้
อยากยิ้มให้เหมือนใครใคร
ก็ได้แค่ฝันนั่นเรา
ด้วยฝัน...คนเดียว...เปลี่ยวจิต
ด้วยคิด...คนเดียว...ใจเหงา
เขาไม่...ฝันร่วม...กับเรา
จึงเศร้า...หมองหม่น...ทนรอ
12 พฤษภาคม 2551 07:14 น.
แก้ว กลางไพร
มองภาพถ่ายคราใดใจคิดถึง
ใครคนหนึ่งมอบภาพมาแต่คราก่อน
ให้คิดถึงคะนึงหาสุดอาวรณ์
ก่อนจะนอนมองภาพถ่ายให้ซึ้งใจ
เธอรู้ไหมใครคนหนึ่งซึ้งนักหนา
ทุกทิวาก่อนจะนอนก่อนหลับใหล
มองภาพถ่าย...มองให้ซึ้ง...ตรึงหัวใจ
เพื่อจะได้เก็บไปฝันนิรันดร์กาล
11 พฤษภาคม 2551 07:43 น.
แก้ว กลางไพร
เปิดบ้านน้อย...หลังนี้...ให้ที่พัก
หากเหนื่อยนัก...เชิญพักเหนื่อย...พักเมื่อล้า
หรือมีใคร...ท่านใด...เดินผ่านมา
เชิญเพื่อนยา...แวะพักเหนื่อย ...หายเมื่อจร
เป็นกระท่อม....หลังน้อยน้อย....อยู่ดอยเขา
เชิญเพื่อนเข้ามาพักเหนื่อยเมื่อยกันก่อน
หรือพูดคุยหยอกล้อต่อคำกลอน
หรือหลับนอนเชิญเพื่อนรักมาพักพิง
มีน้ำท่าเตรียมไว้ให้แก่เพื่อน
เชิญท่านเยือนบ้านนี้ได้ทั้งชายหญิง
เจ้าของบ้านขอต้อนรับจากใจจริง
หากบางสิ่งขาดหายไปอภัยกัน
หรือเพื่อนเหงาเพื่อนเศร้าเหงาดวงจิต
เชิญมวลมิตรคลายเหงาเข้าสังสรรค์
กระท่อมน้อยคอยเพื่อนเพื่อนเยือนทั่วกัน
เชิญสังสรรค์เชิญเที่ยวชมร่มเย็นใจ
มีดอกไม้มากมายหลายหลากสี
เขียวขจีกลางพนาพาสดใส
ดอกพุฒซ้อนหอมระรื่นแสนชื่นใจ
แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบา
แดงระเรื่อเจือขาวพราวสะพรั่ง
ประดุจดังเมืองสวรรค์ชั้นเวหา
เหลืองอร่ามงามระยับจับนัยน์ตา
โน้มระย้าห้อยระย้อยสร้อยราตรี
มีลำธารน้ำใสใสไหลเย็นฉ่ำ
เชิญเล่นน้ำเพื่อคลายเหงาเศร้าหลีกหนี
เชิญเที่ยวชมแมกไม้ดอกไม้มี
เขียวขจีที่กลางป่าพนาไพร
มีนกร้องก้องพนาป่าไพรพฤกษ์
เมื่อยามดึกน้ำค้างพร่างสดใส
มีวิหคนกร้องก้องป่าไพร
หริ่งเรไรส่งเสียงซ้องก้องพนา
ขอเชิญเพื่อนทุกท่านนั้นมาพัก
เชิญเพื่อนรักน้องพี่ที่นี่หนา
เชิญทุกท่านพักร้อนผ่อนกายา
ที่บ้านนาหลังนี้พี่สร้างรอ.......
11 พฤษภาคม 2551 07:23 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันคงทำกรรมไว้ในชาติก่อน
กรรมจึงย้อนกลับมาหาชาตินี้
ด้วยบาปกรรมครั้งเก่าเราคงมี
ในชาตินี้จึงใช้กรรมเคยทำมา
ในชาตินี้ทำดีทุกทุกสิ่ง
แต่เรื่องจริงทุกข์ระทมตรมหนักหนา
เคยมีรักกลับแสนเศร้าเหงาอุรา
กินน้ำตาหงอยเหงาเศร้าเกินพอ
ขอก้มกราบอธิฐานพร้อมวอนไหว้
ขอชดใช้กรรมเก่าเราทำหนอ
ขอชดใช้กรรมเคยมีชาตินี้พอ
ชาติหน้าขอลูกสุขทุกนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
825
