17 พฤศจิกายน 2550 07:33 น.
แก้วกล้า
หนึ่งน้ำตา มีค่าพอ ขอยอมแพ้
มอบให้แก่ คนทำร้าย หัวใจฉัน
หนึ่งคำพูด ที่ทำลาย สายสัมพันธ์
พอวัดกัน ว่าทุกสิ่ง มิจริงใจ
หนึ่งนาที นานพอ จะขอลา
มันมีค่า พลิกความรัก เป็นผลักไส
หนึ่งประโยค ที่บอกเลิก เบิกทางใจ
พอทำให้ ใจเข้มแข็ง อ่อนแรงลง
7 พฤศจิกายน 2550 09:47 น.
แก้วกล้า
ฝากอ้อมอก อ้อมใจ น้องใหม่เอี่ยม
กิ่งจะเจียม ทำตัวดี นะพี่จ๋า
น้องตัวซน คนซื่อ เพิ่งเข้ามา
หากทำผิด วอนพี่จ๋า ให้อภัย
มาประเดิม ลงกลอน โปรดต้อนรับ
ก่อนจะกลับ ไปเรียน เจียนเป็นไข้
น้องขอลา ไปก่อน บ้านกลอนไทย
ว่างเมื่อไหร่ กิ่งมาหา พี่จ๋าเอง
หน้าส่วนตัว
1278
