10 มกราคม 2555 18:34 น.
แม่จิตร
โอ้ !อยุธยาล่มแล้ว.......มหาสถาน
เหลือแต่ซากโบราณ.......ค่าล้ำ
ทิ้งให้ลูกเหลนหลาน.......รำลึก
ผ่านยุคยิ่งตอกย้ำ.......เพริศแพร้วงานศิลป์
ฉันถวิลหาอยากย้อน.......ไปเห็น
ก่อนสัตว์พม่าเลือดเย็น.......มุ่งร้าย
ทำลายโบสถ์วัดเป็น.......เศษซาก อนาจเอย
คิดยิ่งคิดสุดท้าย.......นิ่งแล้วอาลัย
2 มกราคม 2555 21:48 น.
แม่จิตร
สวัสดีปีใหม่นี้........สุขสันต์
คิดสิ่งใดจงพลัน..........พรั่งพร้อม
ขอสุขภาพชีวัน........ ดีตลอด....ไปเทอญ
รวยทรัพย์คนห้อมล้อม.....รักด้วยดีเสมอ
27 พฤศจิกายน 2554 02:32 น.
แม่จิตร
เธอคือส่วนที่หายไป
ระหว่างวันระหว่างวัยในดวงจิตร
ความทรงจำเสมือนเป็นยาพิษ
แต่ฉันกลับคิดคิดถึงเธอ
21 พฤศจิกายน 2554 22:32 น.
แม่จิตร
ยามใดที่มีรัก
จง!รู้จักกับมันไว้
ยามใดที่มันจากไป
จง!ทำใจยอมรับมัน
31 กรกฎาคม 2554 14:39 น.
แม่จิตร
ทุกทุกทีที่เธอเผลอหลงรัก
ใจจึ่งเจ็บจนจมปลักยามรักหน่าย
มักหม่นหมองมองเหม่อเพ้อฟูมฟาย
โดยเดียวดายดื่มด่ำกับความทุกข์
เพียงพ่ายแพ้พิษแผลแก่รักร้าว
เร็วเรียนรู้เรื่องราวสู่ความสุข
สร้างศักดิ์ศรีสวยสมล้มแล้วลุก
เป็นปลอบปลุกปรับปรุงวันพรุ่งนี้
อย่ายินยอมย่ำแย่แพ้ชีวิต
เพราะเผลอผิดพลาดพลั้งหวังเต็มที่
ควรครุ่นคิดคุณค่าทุกนาที
แม้ไม่มีมวลมิตรคิดห่วงใย
อยู่อย่างหยิ่งเยียวยาเวลาเหงา
สิ่งโศกเศร้าซุกซ่อนพักก่อนได้
คอยเข้มแข็งขืนข่มอารมณ์ใจ
เลิกเหลวไหลรักเล่ห์เสน่ห์ลวง
หากโหยหาไห้เห็นเซ่นความรัก
เหน็ดเหนื่อยแน่นอนนักนานหนักหน่วง
ต้องตรึกตรองเตือนตนจนรู้ทรวง
แล้วลุล่วงหลบหลีกรักตรมตรอม
หนึ่งแนะนำนวลนางใช้เวลา
สองศึกษาซื่อสัตย์รักโอบอ้อม
ใครขอคบใคร่ครวญจริงหรือปลอม
เพื่อพรักพร้อมเพริศแพร้วแววมีรัก
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่จิตร
หน้าส่วนตัว
2092
