..ยามเจ้าจาก..

แม่จิตร

๏ ยามเจ้าจากทรมานสะท้านขณะฤดี
สะอื้นระทมระงมทวี.................จะเจียนตาย
อาจจะเป็นเพราะรักอนงค์มิคลาย
กว่าดาวสิพร่างพราย.................นภา
 
๏ หวนคิดถึงรติภักดิ์และรักกะวนิดา
จะสุขจะทุกข์ก็ร่วมชะตา.............และฝ่าฟัน
คอยแนะปรัชญามหัศจรรย์
ต่างมอบและปลอบขวัญ.............เสมอ
 
๏ ไปแห่งใดก็จะคิดกะสิ่งขณะเจอ
ก็เรานะเคยแวะเที่ยวสิเออ........วิเศษสม
ทั้งทะเลและภูน้ำตกอุดม
ชุ่มชื่นและรื่นรมย์.....................สนาน
 
๏ เห็นรูปถ่ายดุจตรวนก็หวนอดีตกาล
ก็เรานะกายและใจผสาน.............สิยามหนาว
ชมนภาระยับประดับเพราะดาว
มากมายประกายพราว................ไสว
 
๏ ทั้งสิ่งของมะนะมอบและแทน ณ หฤทัย
ก็ยังจะอยู่เพราะพิสมัย...............เสน่หา
จึ่งอธิษฐานและภาวนา
วอนเจ้าสิกลับมา......................นะครับ
 
๏ ทำได้เพียงมุตริตรองและกรองวิริยะศัพท์
จะได้ระบายหทัยระงับ...............อดีตตรม
หวังกระทั่งจะคลายและหายระทม
รักนี้สิขื่นขม..........................นิรันดร์