9 พฤษภาคม 2556 08:13 น.
แม่น้ำในฟ้า
ในห้วงคืนแห่งวันของความรัก
ที่ทึกทัก...แทนบอกด้วยดอกไม้
ช่อกุหลาบภาพสวยส่งด้วยใจ
คงรู้นัย...รักด้วยความสวยงาม
แต่ฉันคงส่งเพียงแต่เสียงเงียบ
ที่ราบเรียบ...เปรียบใจมิใคร่ถาม
หนึ่งราตรีที่ย้ำสำคัญความ
เกิดนิยาม ประจักษ์ ในรักเรา
ฉันว่าวารวันนั้นมันยิ่งกว่า
ไม่ต้องถือศรัทธากุมภาเขา
ทุกวันเหมือนเดือนฝันผูกพันเงา
ให้คอยเฝ้า...ย้ำจิตจนติดตรึง
มีสิ่งดล...ดวงจิตให้คิดบอก
แม้ไร้ดอก...กุหลาบเป็นภาพซึ้ง
ค่ำคืนเปรียบ เงียบงัน...ในฝัน จึง
เฝ้าคิดถึง เกินหยุดสุดห้ามใจ
ทุกวันมีนิยามแห่งความรัก
รู้ตระหนัก รักนั้นจะวันไหน
หากเรานี้มีกันและกันไป
จะวันใด ก็รัก..นะเจ้าเอย
เทส
23 พฤศจิกายน 2555 03:35 น.
แม่น้ำในฟ้า
ยามอรุณรุ่งรางกระจ่างฟ้า
บนพื้นผาป่าดอนสิขรเขา
ปลุกฝันตื่นลืมตาคว้ากล้องเอา
ตั้งเตรียมเตารอท่าตรงผาคอย
กาแฟต้มนมเติมเพิ่มรสกลิ่น
จัดจดจินต์คอยใจอุทัยคล้อย
ค่อยค่อยแย้มแสงแรกขึ้นแหวกรอย
ส่องแสงพลอยเพชรผาดผงาดพรหม
ณ เหลี่ยมเขาเงาแสงสำแดงสด
อรุณบทเบิกบาทพิลาสสม
รังสรรค์แสงแรงทาบทิวภาพชม
รื้นอารมณ์...อรุณ ณ รุ่งราง
มองหมอกม้วนมวลหมู่ดูลดหลั่น
ละเหลี่ยมชั้นผาเด่นเช่นชั้นขวาง
บันทึกภาพทาบฝันบรรจงวาง
ตำแหน่งสร้างโสตถิ์ศิลป์แห่งจินตรัย
ในอารักษ์แห่งธรรมชาติเห็น
พบร่มเย็นแห่งม่านวิมานใส
บนแผ่นฟิลม์ปริ่มฝันอันอำไพ
บันทึกใจแห่งป่า....บนผาแล
11 พฤศจิกายน 2555 07:39 น.
แม่น้ำในฟ้า
เธอเปลือยเปล่าหนาวสั่นในฝันอยู่
แม้นว่าดู ตอนตื่นมิขื่นขม
ระรื่นเห็นเป็นสุขทุกอารมณ์
แต่ทุกข์ตรมปวดร้าวเหน็บหนาวฝัน
เพราะค่ำคืนยืนยลอยู่บนฟาก
คอยคำฝากรักมาจากฟ้านั้น
กี่ค่ำคราราตรีไม่มีมัน
เสียงสวรรค์ฝากมาจากฟ้าไกล
ในห้วงฝันซุกซ่อนแอบนอนหนาว
เพราะเปลือยเปล่าไร้รักจักห่มให้-
อบอุ่นกายคลายหนาวเปลือยเปล่าใจ
มองฟ้าไปเห็นดาวยิ่งหนาวทรวง
ดาวเดียวดายคล้ายคนทนหนาวเหน็บ
สะสมเจ็บเป็นแสงสำแดงห้วง
กระพริบไฟไว้ถี่ฤดีดวง
คงเพื่อลวงหัวใจไม่ให้หนาว
8 พฤศจิกายน 2555 04:05 น.
แม่น้ำในฟ้า
หากไม่นิทรา...ฤาจะฝัน
โลกนิรันดร์แห่งใจไร้ความหมาย
เหมือนประตูรู้ที่แต่ปิดตาย
ด้วยเส้นด้ายความคิดที่ลิดรน
มีดวงใจ...ในนั้น นอนฝันอยู่
แต่ประตูสายใยอยู่ใดหน
ฝันแห่งรักทอดทางร้างจิตจน
หลับตาค้นไม่เจอะถ้าไม่นอน
ในภวังค์ฝังใจไว้กับคิด
ไยเหมือนปิดโลกบนบรรจถรณ์
หมอนกลับด้านพล่านจิตฤทธิ์อาทร
ถวิลร้อนถึงผู้ที่อยู่คอย
ในฝันเคย...เชยพักตร์เอารักห่ม
หอมอารมณ์ชมชื่นอย่างรื่นร้อย
อนิจจา...คราค่ำมิร่ำรอย
ข่มตาพลอยน้อยจิตอยากนิทรา
สุขเล็กเล็กในฝันที่ฉันมี
กลิ่นความดีเคยกรุ่นคุ้นนาสา
กลับพบพรากยากฝันบรรจบครา
เมื่อสองตาเต็มตื่นอย่างฝืนใจ
4 พฤศจิกายน 2555 12:55 น.
แม่น้ำในฟ้า
เพลงแสงจันทร์ขับขานกังวานก้อง
ทำนองล่องสำเนียงเสียงกำสรวล
จันทร์กระจ่างพร่างฟ้าพาคร่ำครวญ
มาลีฮวนฯครวญรักฝากแสงเพ็ญ
เร้าฤทัยใจจ้องให้ต้องจิต
อยากครวญคิดขับร้องทำนองเห็น
สุดปลายฟ้าสายัณห์ตะวันเย็น
แสนลำเค็ญออกเสียงสำเนียงจันทร์
อยากกล่อมนวลชวนรักเพียงพักผ่อน
บรรจถรณ์อ่อนกรุ่นอุ่นกลิ่นฝัน
มาลีหอมกลิ่นกายร่ายสัมพันธ์
แนบเนื้อหนั่นจุมพิตนวลชิดนอน
ในนิทราขับเสียงสำเนียงสุข
เอาใจขลุกคลุกเคียงขับเสียงสอน
บทเพลงเปลือยแปรทุกข์เป็นสุขพร
ภิรมย์รอนหลับใหลในเพรงกาล
อาบแสงแขแผ่รักเพียงพักตร์แนบ
อกอิงแอบแนบจิต...ชิดประสาน
กลิ่นอายรักปักษ์ใต้ในสายธาร
ให้วันวานผ่านร้ายสลายลง
ปิดเปลือกตาอมยิ้มอย่างอิ่มเอม
แล้วปรีดิ์เปรมเปี่ยมไปนัยประสงค์
แสงจันทร์กล่อมกระจ่างล้างพะวง
จงยืนยงเย็นอย่างทางแสงจันทร์
หน้าส่วนตัว
2128
