คือ รัก

แม่น้ำในฟ้า

จรดสายตาตราตรึงคะนึงรัก

เพ่งมองพักตร์รักเอยเฉลยไข

สิ่งซ่อนนึกลึกซ้อนที่ซ่อนนัย

ลึกสุดใจ...เกินรักจักครอบครอง

 

เกินจากคำว่าใจที่ไขว่คว้า

ปรารถนาเพียงสุขที่สุดของ

เธอผู้ซึ่งหนึ่งฝันจักมั่นมอง

โอบตระกองกอดขวัญทุกวันเป็น

 

จรดหัวใจใสแผ้วดั่งแก้วผ่อง

เชื่อมสู่ห้องหัวใจในรักเห็น

พิสุทธิ์ภาพอาบรักประจักษ์เย็น

ดุจแสงเพ็ญ...อาบฟ้าเมื่อตาแล

 

เธอคือใครในฝันที่ฉันรู้

อาจคือคู่ ตรรกะแห่งรักแท้

ผ่านภพชาติวาดเปลี่ยนกี่เวียนแปร

ไร้ข้อแม้เมื่อใจสองใจตรง

 

สูงเกินรักจักมอบเพื่อครอบครอง

สูงเกินมองกลัดกลุ้มด้วยลุ่มหลง

สูงเกินก่ายหมายกอดพรอดพะวง

สูงเกินกรงแห่งรักจักกักกัน

 

คำคำนี้มีค่ากว่าความสุข

ไร้ความทุกข์...ก่อร่างมาขวางกั้น

รักด้วยรัก...จักผ่านทุกวารวัน

สู่นิรันดร์เรืองรองแห่งสองเรา