26 ธันวาคม 2547 16:24 น.
แสนแก้ว
บนทางอันยาวไกล
หากมีเราเคียงข้างกันไป...คงไม่เหงา
หากฉันเดินไปคนเดียว...ความเปล่าเปลี่ยวคงคอยตามเป็นเหงา
ความรวดร้าว...คงรุมเร้า...จนฉันแทบหยุดหายใจ
ทางข้างหน้าที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง
คงเคว้งคว้างเกินจะเดินต่อไปไหว
หากมีเธอนำทาง...ต่อให้ทางจะไกลแสนไกล
ฉันก็ยังอุ่นใจ...ต่อให้ไกลสุดปลายฟ้าก็กล้าเดิน
26 ธันวาคม 2547 16:14 น.
แสนแก้ว
ชีวิตฉันคงไม่มีค่าอะไร
หากไม่มีเธอมาเคียงใกล้เหมือนก่อนนี้
ไม่ว่าจะก้าวย่างในแต่ละที
คงรู้สึกไม่อุ่นใจเหมือนทุกที...ที่มีเธอเคียงข้างกัน
ฉันทำใจไม่ได้หรอกคนดี
กับเหตุผลที่เธอจะมาเลิกร้างห่างฉัน
เหตุผลฉันมากกว่าเธอเป็นร้อยพัน
ไม่เห็นค่าความสำคัญกันบ้างหรือไง
รู้ไหมว่าถ้าฉันต้องขาดเธอ
ทำนบน้ำตามันจะท่วมเอ่อขนาดไหน
รู้ไหมว่านับจากวินาทีนี้ที่เธอก้าวจากไป
ฉันก็แทบจะสิ้นใจลง...เหมือนกัน
ฉันขาดเธอไม่ได้จริง ๆ
ต่อให้แลกด้วยทุกสิ่งทุกอย่างฉันก็ยอมทั้งนั้น
ขอร้องเถอะนะคนดี...อย่าใช้วิธีนี้มาฆ่ากัน
เพราะหากขาดเธอ...ชีวิตฉันคงไม่มีค่าอะไร
26 ธันวาคม 2547 16:06 น.
แสนแก้ว
เป็นได้แค่คนชั่วคราว
เวลาเธอเหงาก็เท่านั้น
เป็นแค่คนคั่นเวลาไปวัน ๆ
รอวันที่ใครคนนั้นกลับมา
เมื่อถึงเวลาที่ต้องไป
ก็ต้องทำใจให้ได้ว่า
เรามันเป็นแค่คนเดินผ่านมา
จะมีค่าอะไรมากมาย
ใกล้แล้วสินะ...วันนั้น
วันที่เขาคนนั้นจะกลับมาเคียงใกล้
วันที่ฉันคนนี้ต้องจากไป
เธอจะรู้สึกยังไง...ช่วยตอบที
ฉันอยากรู้ว่าเธอ...จะเศร้าบ้างไหม
หรือรู้สึกสบายใจ...เมื่อไม่มีฉันคนนี้
จะรู้สึกมีความสุข...มากกว่าเดิมที
หรือรู้สึกว่าขาดฉันคนนี้แล้วเธอ...จะขาดใจ
บอกฉันที...ฉันอยากรู้
คนชั่วคราว...รอคำตอบจากเธออยู่รู้บ้างไหม
คนของความเหงา....ยังรอคำตอบอย่างตั้งใจ
ตอบมาสักข้อได้ไหม...ให้ฉันได้รู้ว่าเธอใส่ใจกันบ้างไหม...หรือไม่เลย
26 ธันวาคม 2547 15:52 น.
แสนแก้ว
เธอคงเห็นฉันเป็นแค่ของเล่น
ไม่ได้เป็นคนที่มีค่ามีความหมาย
พออยากเล่นก็หยิบมา...เหมือนมีค่ามากมาย
พอเบื่อก็วางไว้...ไม่สนใจ...ไม่เคยแคร์
ถามจริง ๆ เถอะนะคนดี
ยังรักกันไหมตอนนี้....ทำไมไม่แยแส
หากไม่รักก็บอกมา...ฉันสัญญาจะไม่งอแง
แต่อย่าทำให้รู้สึกแย่...ไม่แคร์..ไม่สนใจ
ผู้หญิงทุกคน...ก็ต้องการคนหวง
ต้องการคนเป็นห่วง...เอาใจใส่
หากเธอทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
อย่างดี...ฉันก็แค่หาใหม่...บอกเลยนะว่าไม่ทน
26 ธันวาคม 2547 15:36 น.
แสนแก้ว
น้ำตาของฉันที่รินไหล
คงเทียบอะไรไม่ได้กับน้ำตาของเขาคนนั้น
ความห่วงหาอาทร...ที่ฉันเคยมอบให้เมื่อวานวัน
ก็คงไม่สามารถเทียบกับเวลาสั้น ๆ ที่เขาให้เธอเพียงไม่กี่นาที
ต่อให้ฉันร้องขอ...อ้อนวอน
ต่อให้หัวใจของฉันต้องร้าวรอนมากกว่านี้
เธอก็ยังยืนกรานจะ...เลิกร้างกันอยู่ดี
ในเมื่อรู้คำตอบอยู่แบบนี้...แล้วคนดีจะให้ฉันทำยังไง
ไปเถอะ...คนเคยดี...ของฉัน
ในเมื่อคำว่าเรามันขาดสะบั้นก็คงไม่มีวันหวนมาใหม่
วันนี้เธอเลือกเขา...แต่ถ้าหากวันหน้าเขาเลือกใคร
ขอให้เธอจำไว้...ว่ายังมีคนร้างไร้...คนนี้ที่รอเธอ
** รักเธอเสมอ ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง เพราะหัวใจ มอบให้เธอไปแล้ว ทั้งดวง
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟแสนแก้ว
หน้าส่วนตัว
838
