15 พฤศจิกายน 2553 09:47 น.

มีเงิน มีทอง มีทุกข์.......

มีเงิน.... มีทอง.... มีทุกข์..........
มีสุข... ไม่มีเงิน- ทองกองให้
เลือกเอาเถิด มนุษย์เจ้า กำเนิดไป
จุติไซร้ แล้วจะรู้ ดูเอาเอง........

ก่อนกำเนิด เกิดไป ให้เจ้าเลือก
จะไปเกลือก-กลั้วสิ่งใด ใช่ข่มเหง
ทุกสิ่งนั้น เจ้าเป็นผู้ กำหนดเอง
อย่าตะเบง โทษนั่นนี่ ชี้ชะตา.......

อย่าโทษดิน โทษฟ้า ว่ากล่าวโทษ
อย่าเคืองโกรธ สิ่งที่เลือก ไปแล้วหนา
เมื่อเลือกแล้ว ได้บังเกิด กำเนิดมา
ก็ก้มหน้า ยอมรับ ไปกับมัน......

จะจริงเท็จ แค่ไหน ไม่รู้แจ้ง
แต่ทุกแห่ง ที่เห็น เป็นเช่นนั้น
มีเงินแล้ว ก็มีทุกข์ ไปโดยพลัน
ไร้เงินนั้น ไยมีสุข เสียทุกคน.......

ไม่เข้าใจ ว่าทำไม เป็นเช่นนี้
เป็นสิ่งที่ ฉันเห็น และสับสน
เป็นสิ่งที่ กำหนดไว้ ในวังวน
ของผู้คน ที่ฉันพบ ประสบมา........

1593

love

comment

12 พฤศจิกายน 2553 18:03 น.

ไม่มีใจในคืนหนาว......อีกคราวแล้ว

โอ้ละหนอ

ไม่มีใจในคืนหนาวอีกคราวแล้ว......
รำพันแผ่วเบาเบาเจ้าจอมขวัญ......
เงียบสนิทนิทราค้างหว่างคืนวัน......
น้ำตาพลันพรูพร่างค้างแก้มนวล......

ไม่มีใจในคืนหนาวคราวนี้หนัก.......
เธอที่รักอยู่ไหนไม่คิดหวน.......
นวลแก้มน้องหมองช้ำน้ำตานวล......
ไม่ทบทวนความหลังบ้างหรืออย่างไร.......

นวลแก้มน้องหมองนวลครวญหาพี่........
ไม่มีใจในหนาวนี้หรือหนาวไหน........
หนาวไหนไหนก็ไม่มีแล้วหัวใจ.......
พี่กระชากพรากหัวใจนวลไปแล้ว........

1098

love

comment

12 พฤศจิกายน 2553 11:23 น.

ฤดูกาล-ฤดูกลอน.......

โอ้ละหนอ

ฉันเขียนกลอน ร้อนฝนหนาว กี่คราวแล้ว
ยังเจื้อยแจ้ว พร่ำคำกลอน ทุกร้อนหนาว
เขียนไปเรื่อย- เปื่อยไปได้ หลายเรื่องราว
ร้อนฝนหนาว รัก-อกหัก พักลงกลอน
เพราะ-ไม่เพราะ ฉันก็มัก อยากจะเขียน
ใช่พากเพียร ที่เขียนไป เพราะใจสอน
คิดอะไร ก็คิดได้ เป็นบทกลอน
อาจจะอ่อน- ด้อยเชิงชาญ กลอนกานต์กล
เขียนก็เพราะ หัวใจ สั่งให้เขียน
ฤดูกาล ผันเวียน เปลี่ยนทุกหน
ก็ยังเขียน เขียนอยู่ได้ ให้ชอบกล
ไม่แยบยล เขียนไม่เก่ง เช่นครูกลอน
ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน นั้นใช่ไหม
ขอให้มี เพียงใจรัก มาพักผ่อน
ได้เขียนบ้าง ได้อ่านบ้าง ทุกวรรคตอน
ในบ้านกลอน.... ก็มีสุข......ทุกฤดู.........

900

love

comment

12 พฤศจิกายน 2553 10:06 น.