30 พฤศจิกายน 2553 09:43 น.
โอ้ละหนอ
เมื่อรุ้งร้าวราวฝันพลันล่มล้ม
จึ่งจ่อมจมตรมฤดีที่ราวฝัน
เมื่อรุ้งร้าวใจก็ร้าวไปโดยพลัน
รานราวฝันรานรุ้งร้าวรานร้าวใจ.............
20 พฤศจิกายน 2553 23:29 น.
โอ้ละหนอ
คืนวันเพ็ญเดือนสิบสองของปีนี้
ล่องน้ำปิงแสนสุขีที่เชียงใหม่
โอ้เวียงพิงค์ศรีนครพรพิไล
รื่นเริงใจในเวียงพิงค์แม่ปิงงาม
ระยิบยับกับไฟพราวราวสวรรค์
โคมลอยนั้นเกลื่อนนภาจนฟ้าถาม
ว่ามาเยี่ยมเยือนจันทร์วันฟ้างาม
หรือมาตามถามหาใครในนภา
ดูริมสายชลนองริมคลองฝั่ง
หนุ่มสาวนั่งหยอกเอินสะเทิ้นท่า
วางกระทงลงลอยคลอธารา
กระซิบว่ากระไรหนอขอถามจันทร์
ดูผู้คนล้นหลามตามตลิ่ง
สนุกจริงยิ้มแจ่มใสไม่เหหัน
ลืมทุกข์ร้อนผ่อนคลายสลายพลัน
หากคืนวันเป็นเช่นนี้คงดีจริง
ถ้าทุกคืนเป็นเหมือนคืนเพ็ญสิบสอง
คงเหมือนต้องมนต์วิเศษพิเศษยิ่ง
ยิ่งคืนเพ็ญเดือนสิบสองของแม่ปิง
ดั่งมนต์สิงใจฉันนี้เปรมปรีดา
พิศมองดูผู้คนที่ผันผ่าน
มีแต่สุขสำราญกันถ้วนหน้า
ยิ้มยั่วเย้าหยอกเอินกันเกินพรรณา
มาเถิดมาลอยกระทงตรงริมปิง...........
17 พฤศจิกายน 2553 07:51 น.
โอ้ละหนอ
ไม่มีอดีต.....ไม่มีอนาคต........
ฉันเป็นขบถต่อปัจจัตตัง........
บัดนาว........ที่เฝ้าระวัง.......
คือยัง.......นับลมหายใจ.........
--------------------------------------------
หายใจเข้า หายใจออก บอกให้รู้
ระวังดู ตามติด คิดไฉน
หายใจเข้า หายใจออก บอกอะไร
ใคร่ครวญไว้ ไตร่ตรองดู ให้รู้จริง.............
จะจริงเท็จ อย่างไร ฉันไม่รู้
ติดตามอยู่ ดูลม ขื่นขมยิ่ง
ยังนับได้ ก็รู้ได้ ในความจริง
ถ้าหยุดนิ่ง นับไม่ได้ คือ "ตาย" เอย..............
16 พฤศจิกายน 2553 18:26 น.
โอ้ละหนอ
ปลายฝนต้นหนาวที่ราวฟ้า..............
ดารกาเปลือยอารมณ์ห่มลมหนาว
ล้อกระพริบยะยิบยั่วทั่วสกาว
น้ำค้างพราวพริบพร่างอย่างเดียวดาย
ที่ราวฟ้าพาดอารมณ์บ่มความเหงา.............
เอาความเปล่าเปลี่ยวอารมณ์ห่มให้หาย
แม้หนาวลมห่มรักคงจักคลาย
ห่มอารมณ์บ่มให้หายที่ปลายฟ้า
เก็บความเหงาแขวนไว้ที่ปลายฟ้า.........
เก็บความว้าเหว่ไว้ไม่กังขา
แม้ปลายฝนต้นหนาวเราเอ้กา
ยังหวังว่าหนาวนี้คงมีเธอ
คงเป็นหนาวที่ราวฟ้าเป็นสีฟ้า.............
ดารกาเปลือยอารมณ์พรมเสนอ
กระซิบบอกว่าหนาวนี้มีฉันเธอ
นอนละเมออาบน้ำค้างกลางแสงจันทร์
จะอบอุ่นกรุ่นละไมที่ปลายฟ้า...........
ละมุนปานประหนึ่งว่าทั่วฟ้านั่น
มีเพียงสองเรานั้นใต้เงาจันทร์
ละเมอฝันวันต้นหนาวราวฟ้าไกล
16 พฤศจิกายน 2553 10:20 น.
โอ้ละหนอ
เธอรู้ไหม.........
ในโลกฉันนั้นมีเหงามหาศาล.............
มันเบ่งบานผลิดอกและออกผล
แม้ไม่รดน้ำพรวนดินก็อดทน
ออกดอกผลเบ่งบานตระการตา
เธออยากได้ไหม.......
ดอกไม้เหงาในดวงใจใครใฝ่หา
ยังชูช่อไสวไปทุกครา
ใครอยากได้ก็เชิญมาไขว่คว้าไป
ในสวนฉันนั้นมีดอกไม้เหงา..........
ให้เปล่าเปล่าเธอนั้นเล่าจะเอาไหม
แม้ให้เปล่าใช่ไร้ค่าแต่อย่างใด
มากคุณค่าด้วยน้ำใจใครคนนี้........
ในสวนศรีนี้มีดอกไม้เหงา........
เชิญเพื่อนเชิญมาเอาไปประดับที่
แจกันทองของหัวใจใครที่มี
เหงาประดับในชีวี...........ที่นี่เลย........(เชิญเลือกเก็บนะคะ......)
หน้าส่วนตัว
1009
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
