นิศาชลหล่นไล้ยอดใบหญ้า.. แสงนิศากรส่องกุกล่องใส.. สายลมโลมผิวสยิวใจ.. หริ่งเรไรบรรเลงเพลงอำลา.. นับบัดนี้ต่อไปเหมือนตายจาก.. เหลือเพียงซากสัมพันธ์เกินฝันหา.. ตั้งแต่นี้ต่อไปจะไกลตา.. โอ้เกินกลั้นแล้วอุราน้ำตานอง.. มองเห็นภาพใบน้อยยิ่งซึมเศร้า.. น้ำตาซึมซับจับใจหมอง.. แด่คนที่เรามั่นฝันครอบครอง..รักเราสองคงมั่น..จงฝันดี.. ...................
หน้าส่วนตัว
828
