ทาสกวี

ไร้มาลย์ยา

ร้อยถ้อยคำสรรค์สร้างต่างวิถี
ร้อยวลีสุขสมอารมณ์หมาย
ร้อยลำนำจำจดแทบหมดลาย
ร้อยเป็นสายหมายปลูกความผูกพัน

ถ้อยคารมพรมพร่างกระจ่างจิต
เนรมิตคนซึ่งยังซึ้งฝัน
อาจเป็นเธอเผลอใจมาให้กัน
หรือเป็นฉันฝันเพ้อแค่เธอมอง

บรรจงถ้อยร้อยเรียงเป็นเสียงศิลป์
เอกโทดิ้นเสียงเสนาะไพเราะสนอง
กาพย์โคลงฉันท์กังวานขานประลอง
เวทีของกลอนกานท์สมานใจ

ร่ายบรรเลงเพลงอักษรกลอนประสาน
สถิตสถานงานเขียนเปลี่ยนสมัย
ผสมคำละเอียดละเมียดละไม
บันทึกใส่ในลานบ้านวรรณกรรม
 
สื่อภาษาสร้างสรรค์พยัญชนะ
ร้อยสระวรรณยุกต์เป็นสุขล้ำ
รจนาเรียงร้อยผ่านถ้อยคำ
สู่ลำนำสุนทรด้วยกลอนกานท์

ร่วมสร้างสรรค์วรรณกรรมอันล้ำค่า
รักษ์ภาษาฝังปลูกให้ลูกหลาน
ร้อยอักษรวรรณกรรมอย่างชำนาญ
สืบประสานงานศิลป์แผ่นดินไทย

เพียงเธอมองเหลียวอ่านก่อนผ่านเฉย
อย่าละเลยเฉยชายามฟ้าใส
กลอนสถิตรัดรึงที่ตรึงใจ
จะอยู่ในห้วงฝันทุกวันคืน..........