13 มีนาคม 2551 13:24 น.

" ทหารอากาศหนุ่มคนหนึ่ง....คิดถึงแฟน.."

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

แดนนภานี้แสนจะกว้างใหญ่
     ลูกฟ้าไทยพิทักษ์และปกป้อง
     ศักยภาพเหนือขอบฟ้าเราคุ้มครอง
     เพื่อมิตรผองของชาติพ้นมารภัย

     เราโบยบินเหนือฟ้าพาดั้นเมฆ
     ให้วิเวกเวิ้งว้างกลางฟ้าใส
     บางเวลาฟ้าร้องก้องเกรียงไกร
     แสนวาบไหวหวาดหวั่นจิตพรั่นพรึง
     
     อยากจะได้แรงใจจากใครบ้าง
     ยามเคว้งคว้างกลางฟากฟ้าพาคิดถึง
     ถ้าได้ใจจากเนื้อนวลหวนรำพึง
     ส่งใจซึ้งสื่อถึงกันวันฉันบิน

     จะโผผินบินไปใกล้ใจเธอ
     ใช่พร่ำเพ้อเผลอไผลใฝ่ถวิล
     วันนี้อยู่เพื่อไผทรับใช้แผ่นดิน
     พรุ่งนี้อาจสิ้นชื่อได้ใจร้าวรอน

     โอ้...เสืออากาศมิอยากจะขาดรัก
     ด้วยใจภักดิ์น่านฟ้ามิถอดถอน
     วอนยุพินถวิลหา..(โปรด)..อย่าตัดรอน
     พี่จะพาขวัญอ่อน ร่อนฟ้า คว้าดาว				
12 มีนาคม 2551 12:53 น.

" สาวสายเดี่ยว กับ หนุ่มแอ๊บแบ๊ว "

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

สาวสายเดี่ยวเขี้ยวงามทรามสมร
               เจ้างามงอนร้อนรักควักใจฉัน
               หว่านเสน่ห์เล่ห์ลวงควงแต่ละวัน
               ทำใจฉันสั่นระรัวกลัวใจเธอ

               ฉันคงแห้วแอ๊บแบ๊วแล้วซินะ
               เธอคงจะเป็นสก๊อยคอยทีเผลอ
               เพราะเด็กแว๊นซ์เมื่อวานผ่านมาเจอ
               โอ้...เพื่อนเกลอของเราเอาไปกิน..............  				
10 มีนาคม 2551 07:00 น.

" กิ๊ก "

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

สังคมสมัยนี้ชอบมีกิ๊ก
  ระรี้ระริกพลิกแพลงตามแรงร่าน
  หลอกเมียนอกใจผัวมั่วกันอาน
  แผ่ประจานสังคมเน่าเศร้าสิ้นดี
  
  ต่างไม่แคร์อย่าแหย่แส่เรื่องศีล
  แบ่งกันกินกันใช้ใคร่เต็มที่
  ดอกงิ้วบานเต็มหัวใจไหวฤดี
  มิเกรงชีวีสิ้นดิ้นดับวับวอดวาย

  ศีลธรรมเสื่อมคนไม่แคร์แย่แล้วท่าน
  ต้องช่วยกันต้านแฟชั่นพาฉิบหาย
  โรคเอดส์รุมเร้าเศร้าหมองทั้งใจกาย
  น่าอับอายฟ้าดินดูหมิ่นแคลน

  กลับมาเถิดวิชาศีลธรรม
  คอยตอกย้ำจำใส่ใจยากเหลือแสน
  กาเมสุมิจฉาจารามาทดแทน
  ฝังให้แน่นแฟ้นฟูมฟักรักใจเดียว

  โลกร้อนเล่าเคล้าโลกีย์มีวิบัติ
  หันเข้าวัดขัดหัวใจคราบไคลเขียว
  สนิมเขลอะเกรอะกรังรุงรังเชียว
  น้อมนำเหนี่ยวเกี่ยวรักหักใจปลง

  รักครอบครัวไม่มั่วรักมักไปรอด
  ไม่พร่ำพรอดกอดกามาพาใหลหลง
  อำนวยการรักษาความภายในให้มั่นคง
  จงซื่อตรงคงครองคู่รู้รัก...เอย

....................................................................................
....................................................................................

   คนเขียนกลอนก็กลัวเผลอไปเจอกิ๊ก
   กลัวจะปิ๊กบ้านเก่าก่อนใครเพื่อน
   จึงร่ายกลอนสอนใจไว้คอยเตือน
   อย่าลืมเลือนเตือนตอกดอกงิ้วงาม

   จงเตือนใจของตนอย่าหลงผิด
   ให้รู้ฤทธิ์เสน่หาพาวาบหวาม   
   ตามใจตัวมั่วโลกีย์มีใจทราม
   ให้โลกหยามเหยียดได้ใช่คนดี

....................................................................................
.....................................................................................				
9 มีนาคม 2551 23:28 น.

เสียงรำพันจากซอกหนึ่งของหลืบใจ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

ซอกหนึ่งของหลืบใจใครไม่รู้ 
 พินิจดูครองคู่จนสู่สม
 บางส่วนขาดบางส่วนเกินเพลินอารมณ์  
 บางเวลาทุกข์ระทมตรมน้ำตา
     ปล่อยให้เหงาว้าเหว่ระเหหวล  
 ใช่คร่ำครวญหวลไห้ละห้อยหา
 หลับแล้วตื่น ตื่นแล้วหลับสลับเวลา
 ได้เห็นหน้าแก้วตาคราเที่ยงคืน
      อยากจะเติมส่วนขาดไปให้เต็มเสี้ยว
 ยามเปล่าเปลี่ยวเดียวดายคล้ายขมขื่น
 อดทนไว้ทุกค่ำเช้าเฝ้ากล้ำกลืน
 แม้นหน้าชื่นอกอย่าตรมข่มจิตใจ
      ทุกครั้งที่เจ็บไข้ไม่เสบย
 เขาละเลยไม่เอ่ยถามความป่วยไข้
 ช่างใจร้าย  ใจดำ   ทำได้ไง
 คนอะไร  ชวนไปหย่า   ก็ไม่ยอม				
9 มีนาคม 2551 11:00 น.

หมอกกลางใจ

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

รุ่งอรุณขุนเขาพราวม่านหมอก
พริ้วระลอกเคล้านัวเนียเคลียยอดไม้
ทะเลหมอกตอกย้ำเหมือนสายใย
ที่กั้นกลางหว่างใจให้ไกลกัน
      คล้ายกับว่ายังไม่เปิดใจให้
ไมตรีจิตหยิบยื่นใส่ไม่เฉิดฉัน
ตะวันเริ่มทอแสงร้อนแรงพลัน
ไออุ่นอันผันเปลี่ยนแปรแผ่ไมตรี
      หลอมละลายไอเมฆหมอกออกจากจิต
มีแต่มิตรภาพอันสุขศรี
เปลี่ยนน้ำแข็งกลางใจไปสักที
เป็นน้ำทิพย์ชุบชีวีชะโลมใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
Lovings  ไหมแก้วสีฟ้าคราม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
Lovings  ไหมแก้วสีฟ้าคราม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไหมแก้วสีฟ้าคราม
Lovings  ไหมแก้วสีฟ้าคราม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงไหมแก้วสีฟ้าคราม