ตากหน้าคอย

สีอำพัน

..นั่งคอตกอกขมระทมเศร้า
เพื่อนคือเงาเหงาอกคอตกร่วม
ลุกก็เซเหว่ว้าน้ำตาท่วม
ไหลมารวม ใจฟกอกช้ำตรม
นั่งตาลอยคอยคนจนตาโรย
ลมดึกโชยโปรยพรู ไม่รู้สม
สู่ภวังค์แห่งหนหลังฝังลึกจม
อย่างงายงมตรมหม่นอับจนทาง
นั่งหน้าทนรอท่าอย่างหน้าด้าน
หวังนงคราญยังมีใจให้กันบ้าง
ยังอดรนทนต่อ รอเคว้งคว้าง
จวบฟ้าสางไม่เบาบาง...ไม่สร่างซา
สายร้อนแรงแสงแดดก็แผดเผา
คนตาลายคล้ายเมาไม่รู้สา
นั่งตาลอยคอยคนทนตั้งตา
รู้ไหมว่าคนหน้าหนาตั้งตาคอย...				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    30 มกราคม 2556 16:30 น. - comment id 1254381

    36.gif16.gif36.gif
    
       มาเยี่ยมชมงานงามครับ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • White roses

    30 มกราคม 2556 16:59 น. - comment id 1254392

    มาแล้วค่ะ..ขอโทษนะคะที่ให้คอยนาน...
    
    11.gif36.gif
  • สีอำพัน

    31 มกราคม 2556 09:05 น. - comment id 1254436

    ขอบคุณครับ ที่แวะมาเยี่ยมเนือนกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน