24 กุมภาพันธ์ 2552 19:58 น.
บนข.
โอ้ในนามแห่งรักอันศักดิ์สิทธิ์
โดยลิขิตกามเทพบันดาลให้
เทพแห่งรักสอดส่องถึงห้องใจ
เสกมนต์ใดได้สมอารมณ์มนต์
แล้วดึงศรอาวุธสุดแรงฤทธิ์
กำซาบพิษแห่งรักอันหนักล้น
ยิงตรงใจหญิงชายหมายซุกซน
พิษรักท้นท่วมรักจนหนักใจ
จึงผู้ถูกศรรักเข้าปักทรวง
ก็เหมือนห่วงผูกรัดมัดใจไว้
ยากสลัดตัดบ่วงหน่วงหทัย
กามเทพไซร้เล่นกลร่ายมนต์ลวง
จะยืนเดินนอนนั่งก็ยังคิด
อยากแนบนิดชิดใกล้ใจห่วงหวง
อยากจะเอ่ยเผยพร่ำคำทั้งปวง
ระบายทรวงคำรักไปทักทาย
แม้นดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเมื่อคราจ้อง
ก็เหมือนต้องเนตรชู้สวาทหมาย
ให้สะเทิ้นเขินใจไปมิวาย
เพราะพิษร้ายรักนั้นบันดาลไป
แม้นสายลมพรมไล้ที่ไหวผ่าน
ก็เปรียบปานแขนสองประคองให้
อุ่นไอรักอบอุ่นละมุนใจ
อิ่มฤทัยอิ่มรักให้ตักตวง
โลกแห่งคนมีรักก็มักซึ้ง
ห้วงคำนึงแห่งรักมันหนักหน่วง
รวมดินน้ำลมฟ้ามาทั้งปวง
มิอาจถ่วงน้ำหนักรักที่มี
โอ้ในนามแห่งรักอันศักดิ์สิทธิ์
โดยกามเทพลิขิตนี้
รักหญิงชายหมายมั่นชั้นโลกีย์
ก็เพราะมนต์ท่านนี้...หรือบันดาล...
21 กุมภาพันธ์ 2552 19:55 น.
บนข.
เรียนท่านรัฐมนตรี
จดหมายน้อยฉบับนี้ข้าฯเขียน
ด้วยความรักและพากเพียร
เพื่อนำเรียนเรื่องราวที่ผ่านมา
ความยากจนข้นแค้นไม่ต้องบอก
ข้าฯคนบ้านนอกนั้นเห็นว่า
มันเป็นเรื่องปรกติธรรมดา
หรือท่านรัฐมนตรีเห็นว่าอย่างไร
แต่เรื่องที่จะนำเรียน
ให้ท่านปวดเศียรเล่นเล่นไซร้
ด้วยหมู่บ้านข้าฯเกิดอุทกภัย
เดือดร้อนกันใหญ่ที่ผ่านมา
ขอขอบคุณท่านรัฐมนตรี
อุตสาห์มีน้ำใจห่วงหา
มอบปลากระป๋องด้วยเมตตา
เพื่อดูแลเยียวยาว่ากันไป
ขออภัยเถิดท่านรัฐมนตรี
ปลากระป๋องนี้ท่านรู้ไหม
เน่าครับเน่ามันเน่าใน
ชั้นแต่หมาก็ไม่รับประทาน
หรือท่านคิดว่าประชาชน
ก็เหมือนหมาทุกข์ทนแล้วแต่ท่าน
จะหยิบยื่นเศษบุญจุนจาน
เศษอาหารใส่ท้องพอประทัง
ทุกข์อุทกภัยพอทำเนา
แต่ปลากระป๋องเน่าเน่าข้าฯหงายหลัง
ไม่รู้จะระบายให้ใครฟัง
ข้าฯได้แต่นั่งตรอมตรม
เรียนท่านรัฐมนตรี
ก่อนจบจดหมายนี้ครับกระผม
อยากทราบว่าปลากระป๋องกลมๆ
เขานิยมกินในสภา..หรือว่าไร...??
19 กุมภาพันธ์ 2552 17:41 น.
บนข.
เขาหาว่าฉันแก่
ที่จริงแท้แท้แล้วมิใช่
ฉันก็แค่ผมหงอกไปก่อนวัย
จึงหลอกใครงงงวยด้วยสายตา
มิเคยเคืองเรื่องผมที่เปลี่ยนสี
แต่ยินดีสัมปทานลานเกษา
ให้ผมหงอกงอกงามความโสภา
เปรมปรีดาผมหงอกอย่าบอกใคร
เขาหาว่าฉันแก่
โรคภูมิแพ้ความหนุ่มมันรุมไล่
ผมเคยดำเดี๋ยวนี้ดูบางไป
เกือบล้านใสวาวแววแล้วกระบาล
มันก็แค่เส้นผมที่เปลี่ยนสี
แถมบางที่ร่วงหลุดสุดจะค้าน
ขาวสลับกับดำแสนสำราญ
ลองซีท่านลองดูจะรู้จริง
เขาหาว่าฉันแก่
ก็ความจริงแท้แท้มิหยุดนิ่ง
เรื่องสังขารกาลวัยใครประวิง
ทุกทุกสิ่งเลื่อนไหลไปตามกาล
ที่เคยดำกลับขาวยาวกลับสั้น
ที่เคยมั่นกลับคลอนนอนสะท้าน
ที่เคยหย่อนเห็นมามิช้านาน
ก็กลับพาลเป็นตึงมันซึ้งใจ
เขาหาว่าฉันแก่
ฉันก็แค่ขอยืมเขามาใช้
อาจผุกร่อนภินท์พังชั่งปะไร
เจ้าของไซร้เขาหวงมาทวงคืน
ขอบคุณนะความแก่ที่แผ่เผื่อ
คอยจุนเจือด้วยรักเกินจักฝืน
ใครจะว่าแก่หงำไม่กล้ำกลืน
ยิ้มระรื่นสดใส....วัยชรา.....
13 กุมภาพันธ์ 2552 20:19 น.
บนข.
พกตำราทุกเล่มมาเต็มเหยียด
เรียนความเกลียดความชังจนฝังหัว
รากอัตตาหยั่งลึกสำนึกตัว
สิ่งเมามัวอนิจจา...สถาบัน
วิชาชีพที่แท้แลไม่เห็น
วิชาเด่นเข่นฆ่ามาเข้าขั้น
อาวุธแทนปากกากล้าประจัญ
ต่างเผ่าพันธุ์ต่างสีต้องบีฑา
อันใดหรือศักดิ์ศรีที่ชูเชิด
ความเป็นเลิศอันใดให้ถามหา
ศีลธรรมต่ำทรุดหลุดตำรา
อวิชชาช่ำชองอันธพาล
แต่ปางบรรพ์รุ่นพี่ก็มีแค้น
รุ่นน้องแทนรุกคืบแล้วสืบสาน
แค้นต่อแค้นต่อกันในสันดาน
อหังการศักดิ์ศรีสถาบัน
มีบ้างไหมความคิดจิตสำนึก
ความรู้สึกชั่วดีมีไหมนั่น
ปัญญาชนที่แท้ปนยาชัน
จะสร้างสรรค์สิ่งใดให้สังคม
เป็นนักเรียนนักเลงไม่เกรงกริ่ง
คือความจริงเห็นมาน่าขื่นขม
เพื่อศักดิ์ศรีความตายหมายชื่นชม
สิ่งโง่งมตำราหรือว่าใคร
เลิกกันทีได้ไหมใครสอนสั่ง
เรื่องบ้าคลั่งศักดิ์ศรีมีที่ไหน
ต่างสีเสื้อสรรค์สร้างสังคมไทย
เกียรติยิ่งใหญ่งดงามคือความดี
หากมิหยุดบ้าคลั่งยังเข่นฆ่า
อหังการ์ทำเขื่องเรื่องศักดิ์ศรี
ก็มิต่างพาลชนคนกาลี
ควรหรือที่เรียกว่า...ปัญญาชน ฯ
2 กุมภาพันธ์ 2552 06:53 น.
บนข.
ก็รักกันฉันว่าดีกว่าเกลียด
หรือหยามเหยียดเดียดฉันท์คุณว่าไหม
รักกันนะดีกว่าคุณว่าไง
เปิดหัวใจให้รักมาทักทาย
ความรักนั้นฉันว่าไม่จำเป็น
จะต้องเซ่นด้วยรักที่มักง่าย
จบด้วยการเสียตัวหัวใจกาย
แล้วฟูมฟายซึมเซาเศร้าโศกา
ก็รักกันฉันว่าน่าอบอุ่น
ยิ้มละมุนกรุ่นรักไม่หนักหนา
ปลูกต้นรักกลางใจให้โลกา
งามโสภาด้วยรักที่ชักใย
เมื่อรักเป็นสากลแห่งชนชาติ
ความอาฆาตจักมีแต่ที่ไหน
รักกันนะดีกว่าคุณว่าไง
อย่าปล่อยใจโกรธเกลียดเบียดเบียนตน
ก็รักกันฉันว่ามันน่ารัก
เจอก็ทักถามไถ่ด้วยใจสน
เติมใจรักตักใจให้ผู้คน
ให้ทุกคนเอิบอิ่มยิ้มให้กัน
ทะเลาะกันทำไมก็ไม่รู้
มันหดหู่หัวใจรู้ไหมนั่น
รักกันนะดีกว่าไม่จาบัลย์
ทุกคืนวันรื่นรมย์สุขสมใจ
ก็รักกันฉันว่าในวันนี้
เริ่มต้นที่เธอฉันกันก่อนไหม
ไม่ต้องรอเวลาวาเลนไทน์
รีบเติมใจรักกันในทันที
รักช่วยลดมลพิษแห่งจิตร้าย
ออกจากใจหญิงชายทั้งหลายนี้
ให้โลกอุ่นกรุ่นไอแห่งไมตรี
ด้วยรักชี้จากใจ...ลองไหมคุณ...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบนข.
หน้าส่วนตัว
1602
