เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...
ซึ่งเคยมี..ความคิดถึง..เป็นที่ตั้ง
บนฟ้ากว้างยังอ้างว้างเพียงลำพัง
ไม่เคยเปิดหูมารับฟังใคร ๆ
เพียงเพราะผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ทำมาเป็นทราบซึ้ง...ให้หวั่นไหว
พอหมดสนุกก็หมดหัวจัย
จากไป...โดยไม่สนว่าจะมีใคร ยังไม่ลืม
2 ธันวาคม 2546 15:40 น. - comment id 186985
ปล่อยให้เขาไปเถอะในวันนี้ ยังดีกว่าอยู่ไปแล้วเจ็บช้ำ ลืมเถอะนะ ลืมให้หมดคนใจดำ แม้เจ็บช้ำไม่นานจะหายคืน เอาใจช่วยคนหัวใจเดียวกันค่ะ

3 ธันวาคม 2546 01:16 น. - comment id 187136
เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่คงคิดถึงเธออยู่เสมอ และเฝ้ารอวันเวลาเพื่อพบเธอ ด้วยหัวใจยังรักเสมอมิรู้เลย และเธอก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่เคยคิดถึงกลับเมินเฉย ไม่มีฉันเหมือนฉันมีที่ใจเลย ด้วยว่ารักที่เธอเคยไม่เลยความจริงใจ *-*ชอบกลอนบทนี้นะค่ะ น่ารักดีค่ะ*-*

3 ธันวาคม 2546 19:00 น. - comment id 187317
....แวะมาทักทายค่ะ...
